Het idee om de gecompliceerde Schmidtcorrector te vervangen door een gemakkelijker te vervaardigen meniscuslens met maximale [[apertuur]] om een telescoop met grote beeldhoek te bouwen, kwam begin jaren 1940 bij ten minste vier Europese optici op, te weten [[Albert Bouwers]] (1940), [[Dmitri Dmitrijevitsj Maksoetov]] (1941), K. Penning, en [[Dennis Gabor]] (1941).<ref>[http://books.google.com/books?id=7qCtsFeF7lkC&pg=PA313&lpg=PA313&dq=Dennis+Gabor+maksutov&source=bl&ots=eJ_AzW8md-&sig=7mEyiRZ2oNGW0A81w6l23DS2JN4&hl=en&ei=46J0SozcO8Gptgey6syWCQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8#v=onepage&q=Dennis%20Gabor%20maksutov&f=false Lens design fundamentals, by Rudolf Kingslake, page 313] a catadioptric non-monocentric design </ref><ref>[http://books.google.com/books?id=wrtFcUEIWTgC&pg=PA724&dq=maksutov+telescope#v=onepage&q=maksutov%20telescope&f=false Handbook of Optical Systems, Survey of Optical Instruments, by Herbert Gross, Hannfried Zügge, Fritz Blechinger, Bertram Achtner, page 806]</ref> Door de vereiste geheimhouding tijdens de oorlog wisten deze ontwikkelaars niets van elkaars werk, waardoor onafhankelijk van elkaar iets werd ontworpen. Bouwers bouwde in 1940 een meniscustelescoop en vroeg in februari 1941 octrooi aan. Deze had een sferische concentrische meniscus en was alleen geschikt als monochromatische astronomische camera. Een latere versie had een gekitte doubletlens om de chromatische aberratie te corrigeren. Dmitri Maksoetov bouwde in oktober 1941 een prototype voor een soortgelijke meniscustelescoop, de [[Spiegeltelescoop#Maksoetovcorrector|Maksoetovtelescoop]] en vroeg in november van datzelfde jaar octrooi aan.<ref> [http://www.telescopengineering.com/history/DmitriMaksutov.html Dmitri Maksutov: The Man and His Telescopes By Eduard Trigubov and Yuri Petrunin]</ref> Zijn ontwerp corrigeerde sferische en chromatische aberratie m.b.v. een zwakke, negatieve meniscuscorrector, die dichter bij de hoofdspiegel stond.
;Populaire subtypes
[[Bestand:Maksutov-Cassegrain-Telescope.svg|right|thumb|200px|Stralengang in een meniscustelescoop (Maksoetov-Cassegrain)]]
* De [[Spiegeltelescoop#Maksoetovcorrector| Maksoetov-Cassegrain]]telescoop is het meest populaire type met een meniscuscorrector, een variant van de Maksoetovtelescoop. Hij heeft een secundaire spiegel in de vorm van een verzilverd gedeelte op de corrector. Door zijn opgevouwen stralengang combineert hij een grote brandpuntsafstand en kleine beeldhoek met een compacte bouw. Dit ontwerpidee staat al in [[Dmitri Dmitrijevitsj Maksoetov|Maksoetovs]] aantekeningen uit 1941 en werd voor het eerst commercieel benut door Lawrence Braymer ([[Questar Corporation|Questar]], 1954), and [[John F. Gregory|John Gregory]] (octrooi 1955<ref>[http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?AD=AD750758&Location=U2&doc=GetTRDoc.pdf patent PDF, DISTRIBUTED BY: National Technical Information Service U.S.]</ref>). Door de combinatie van de corrector met het verzilverde gedeelte vereist hij weinig onderhoud en is hij robuust, daar hij luchtdicht gebouwd kan worden, met een gefixeerde uitlijning.
