Sint-Willibrorduskerk (Deurne): verschil tussen versies

De '''Sint-Willibrorduskerk''' in het [[Nederland]]se [[Deurne (Nederlandse plaats)|Deurne]] is een [[gotiek|gotische]] kerk met elementen uit de [[neogotiek]].

 

 

Bij [[restauratie (kunst)|restauratiewerkzaamheden]] aan het begin van de [[1960-1969|jaren zestig]] van de [[20e eeuw|twintigste eeuw]] werden [[romaanse architectuur|romaanse]] muurresten aangetroffen. Mogelijk betreft het hier muurwerk van de kerk, zoals die in [[1069]] in een [[paus|pauselijke]] oorkonde wordt vermeld. Deze [[oorkonde]] is een bevestiging dat de kerk in bezit van de [[abdij]] van [[Echternach]] is. Het is geenszins een [[schenkingsoorkonde]], zoals wel eens abusievelijk wordt vermeld. Toch is de eerste kerk op deze plek zeer waarschijnlijk niet veel ouder dan de [[elfde eeuw]].

Tussen [[1881]] en [[1884]] werd door [[Pierre Cuypers]] een omvangrijke restauratie geleid. Aan de toren werden twee zijtorens toegevoegd. Tijdens de restauratie stortte het middeleeuws gewelf van het middenschip in, waardoor het gehele middenschip (uitgezonderd de pilaren) werd vervangen. Het werd op dezelfde hoogte als het hoogkoor gebracht. Deze "restauratie" leidde mede tot het verdwijnen van enkele grafzerken, waaronder die van ''Jacob Geurts van der Horst'', een in [[1670]] in de huidige [[Wiemel|Wever]] vermoord [[schepen]].

 

Bij de genoemde restauratie van omstreeks [[1960]] onder leiding van architect [[Jos Deltrap]] werden de spitsen van de zijtorens verlaagd en een angelustorentje op het hoogkoor verwijderd. De ingangen in de zijtorens werden dichtgemetseld en aan de zijkanten werden nieuwe [[aluminium]] ingangspartijen gecreëerd. De terug gevonden grafsteen van [[Hendrick van Doerne (15e eeuw)|Hendrick van Doerne]] (overleden in [[1508]]) en Christina van Hemert (overleden in [[1499]]), eigenaren van het Groot Kasteel, werd herplaatst in de noordelijke zijtoren en aldaar in beton gegoten. Daardoor is het onmogelijk deze steen in de toekomst nog te verplaatsen.