Kaleb: verschil tussen versies

De naam '''Kaleb''' betekent "[[Hond]]", trouw en onverschrokken. Kaleb is deeen Hebreeuwse naam van twee personen uit de [[Hebreeuwse Bijbel|Bijbel]].

* Een Kenizziet en een zoon van [[Jefunne]] uit de [[Juda (stam)|Juda]]stam: het latere [[Koninkrijk Juda]], dat door de nakomelingen van [[Koning David]] geregeerd werd. Kaleb was één van de twaalf [[verspieder]]s die het land [[Kanaän (gebied)|Kanaän]] moesten verkennen, uitgekozen uit de stam van Juda. Hij was toen 40 jaar oud. Hij probeerde samen met [[Jozua (persoon)|Jozua]], toen de tien andere verspieders het volk moedeloos probeerden te maken, het volk moed in te spreken. Dit kostte hem bijna het leven. VerderGod heeftbeloofde hem dat hij en Jozua het beloofde land zouden ingaan en dat hij de hele streek die hij had verkend voor altijd het grondgebied van hem en zijn nageslacht zou zijn, omdat hij God vertrouwde. Kaleb was 85 jaar toen deze belofte uit kwam. Hij heeft geholpen de oorspronkelijke inwoners van Kanaän te verdrijven en kreeg de plaats [[Hebron]] in zijn bezit, nadat de Enakieten verslagen waren.