Lucianus van Samosata: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Loveless (overleg | bijdragen)
k robot Anders: cs:Lúkianos
R. Veenman (overleg | bijdragen)
Regel 5:
Lucianus werd rond 120 geboren in [[Samosata]], een stad aan de bovenloop van de [[Eufraat]], die toen deel uitmaakte van de Romeinse provincie [[Syria]]. Zijn moedertaal was het Syrisch, op school leerde hij Grieks (de voertaal in de oostelijke helft van het Romeinse rijk). De naam Lucianus, die Romeins is, heeft hij ongetwijfeld later aangenomen. Waarschijnlijk is hij vernoemd naar een beschermheer die Lucius heette. Voor biografische gegevens zijn we volledig aangewezen op de schaarse gegevens in Lucianus’ eigen werk. Over zijn jonge jaren vertelt hij enkele details in zijn ''De droom'' (dat daarom ook wel de ondertitel ‘Het leven van Lucianus’ heeft gekregen). Hij werd door zijn vader voorbestemd – zo vertelt hij daar – na zijn schooljaren beeldhouwer te worden. Toen zijn opleiding bij een oom van moederskant de eerste dag al mislukte, koos hij voor een leven als literator. Na een uitstekende opleiding in de Griekse taal en literatuur, begon hij een carrière als rondreizend [[redenaar]]. Kennelijk was er voldoende belangstelling voor zijn Griekstalige redevoeringen. Zijn professie bracht hem naar Griekenland, Italië en [[Gallië]], waar hij een tijdlang woonde in [[Marseille]]. We weten verder dat hij in [[Antiochië]] is geweest en vier keer in [[Olympia (stad)|Olympia]]; de laatste keer was hij getuige van de theatrale zelfverbranding van Peregrinus Proteus (in 165 of 167), waarover hij ''Over de dood van Peregrinus'' schreef.
 
Rond zijn veertigste levensjaar had hij genoeg van de retorica. In ''De tweevoudige aanklacht'' vertelt hij dat hij zich ging toeleggen op een nieuwe literaire vorm, de satirische dialoog. Met zijn vader vestigde hij zich in [[Athene]]. Of hij zich daar aan de [[Akademeia|Academie]] of het [[Lykeion|Lyceum]] verdiepte in de filosofie - zoals wel wordt gedacht - is onduidelijk. Hij maakte in ieder geval kennis met de cynische filosoof Demonax. Na zijn vijftigste jaar nam hij ca. 171 de functie van secretaris van de Romeinse stadhouder in Egypte aan, een stap die hij rechtvaardigt in zijn ''Apologie''. Deze baan gaf hij ca. 177 weer op, waarna hij terugkeerde naar Athene. Het laatste historische gegeven dat we in Lucianus’ werk tegenkomen is de dood van keizer [[Marcus Aurelius]] in het jaar 180. Hoe lang daarna Lucianus is gestorven weten we niet.
 
== Werk ==