Spectroscopie: verschil tussen versies

'''Spectroscopie''' is de samenvattende term voor [[natuurkunde|natuurkundige]], [[analytische scheikunde|analytisch-]] en [[fysische chemie|fysisch]]-[[scheikunde|chemische]] technieken die worden gebruikt om de eigenschappen van samengestelde [[molecuul|moleculaire]], [[atoom|atomair]]e of [[subatomair deeltje|subatomair]]e systemen 1) te onderzoeken, 2) te beschrijven of 3) in een te analyseren [[monster (chemie)|monster]] hun aanwezigheid ([[identiteit]], [[kwaliteit (hoedanigheid)|kwalitatief]] of [[kwantitatief]]) vast te stellen. De toestanden van een dergelijk [[microscopisch]] systeem zijn veelal [[discreet]], met een [[energie]]niveau, een [[levensduur]], [[spin (kwantummechanica)|spin]], [[pariteit]], een [[spectrum]] van eigenschappen dat kan worden beschreven in de [[kwantummechanica]]. Een instrument waarmee het [[spectrum]] van straling bestudeerd wordt heet een [[spectroscoop]].

In het algemeen wordt binnen de spectroscopie van een systeem de inwendige structuur beschreven in termen van het [[spectrum]] van [[metastabiel]]e (soms slechts extreem kortdurende) toestanden ([[excitatie (kwantummechanica)|excitatie]]s), die kunnen worden gevormd door [[absorptie]] van straling en die kunnen vervallen door [[emissie (natuurkunde)|emissie]] (uitzenden) van straling. Door het bestaan van [[behoudswetten]] kan het spectrum van het te bestuderen systeem worden bepaald door waarneming van geabsorbeerde of geëmitteerde straling.

Hierbij kan straling naast electromagnetisch ook van een andere aard zijn, zoals [[elektron]]en ([[betastraling]]), heliumkernen ([[alfastraling]]) of nog andere deeltjes (bijv. [[proton (deeltje)|proton]]en, [[neutron]]en).