Annexatie: verschil tussen versies

Na de [[Eerste Wereldoorlog]] werd bij de grens tussen beide landen Duits gebied aan België toegevoegd: het Duitstalig gedeelte van de [[Oostkantons]]. Deze grensverschuiving maakte deel uit van de algemene herindeling van Europa bij de [[Vrede van Versailles (1919)#Deel II en III: Duitse gebiedsinperking|Vrede van Versailles]]. Het gebied van [[Neutraal Moresnet]] ging op in België. Het Duits gebied werd opgenomen in Franstalig België; Frans werd de officiële taal en werd in de scholen onderwezen. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd de annexatie teruggedraaid en maakte het gebied weer deel uit van Duitsland. Bij de staatshervormingen na de oorlog werd het Duits als officiële landstaal erkend en werd de [[Duitstalige Gemeenschap]] gecreëerd. Deze gemeenschap maakt deel uit van het [[Wallonië|Waals Gewest]] en de [[Luik (provincie)|provincie Luik]]. Alle gemeenten in het gebied zijn [[faciliteitengemeente]]n met faciliteiten voor Franstaligen.

 

De na de Eerste Wereldoorlog ontstane Eerste Tsjechoslowaakse Republiek had een grote Duitse minderheid van ca. 3 miljoen zogenaamde [[Sudetenduitsers]]. Het groeiend nationalisme onder de Sudetenduitsers uitte zich in de beweging van [[Konrad Henlein|Henlein]], die aangemoedigd door [[Adolf Hitler]] steeds radicalere eisen van Duits zelfbestuur stelde. Hierdoor gesteund, eiste Hitler in 1938 de annexatie van het Sudetenland. Het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]] en [[Italië]] stemden hier op de [[Conferentie van München]] mee in. Tsjechoslowakije verloor het Sudetenland aan [[Duitsland]], [[Český Těšín|Teschen]] aan [[Polen]] en een strook land aan [[Hongarije]]. In [[1939]] moest President [[Emil Hácha]] vervolgens machteloos toezien hoe Duitsland ook de rest van [[Bohemen]] en [[Moravië]] annexeerde. Eerder had [[Slowakije]] onder [[Jozef Tiso]] (met Hitlers steun) al de onafhankelijkheid afgekondigd.