Igor Severjanin: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 7:
Severjanin wordt gerekend tot de futuristen. Het [[futurisme]] in de [[Russische literatuur]] ontstond in het begin van de twintigste eeuw (gelijktijdig met het [[acmeïsme]]) als een reactie op de toen dominante stroming van het [[symbolisme]]. Severjanin gebruikte in [[1911]] voor het eerst de term ´ego futurisme´ en presenteerde zijn programma `''Academie voor de ego-poëzie''´ ([[1911]]). Als basis noemde hij: intuïtie en egoïsme.
Korte tijd later publiceerde Severjanin een aantal andere modernistische schrijvers (waaronder [[Velimir Chlebnikov|Clebnikov]] en een debuterende [[Vladimir Majakovski|Majakovski]]) onder de noemer ´cubo-futurisme´ het provocerende pamflet ´''
Zijn poëziecyclus `''De donderschuimende bokaal''´ ([[1913]]), beginnend met de woorden "een nieuwe ster verrijst", kende bij verschijnen groot succes. Daarna schreef hij nog tal van gedichtenbundels, waarin hij zijn zelfgeformuleerde uitgangspunten van het futurisme steeds trouw is gebleven. Tussen [[1912]] en [[1918]] stond Severjanin bekend om de talloze declamaties van zijn werk in literaire salons en bijeenkomsten, ook in het buitenland.
|