Hogesnelheidscamera: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
HHahn (overleg | bijdragen)
k link
Regel 3:
Een normale videocamera neemt videobeelden op met 25 beeldjes per seconde. Televisies gebruiken 25 ([[Phase Alternating Line|PAL]]) tot 29,97 ([[NTSC]]). Hogesnelheidscamera's kunnen echter tot 150.000 beeldjes per seconde opnemen, met speciale technieken is het zelfs mogelijk om 50 miljard beeldjes per seconde te halen. Met 15.000 beelden per seconde kan 1 seconde film nog vloeiend afgespeeld worden in 10 minuten speelduur. De allersnelste camera's worden gebruikt voor wetenschappelijk en militair onderzoek. Bij autotests/ crashtests worden ook hogesnelheidscamera's gebruikt, om beter zichtbaar te maken waar de zwakke punten van de auto zich bevinden of hoe de dummy zich beweegt. Bij sport kunnen de camera's gebruikt worden voor analyse van de techniek van de sporters en voor live weergave van doelpunten of speciale momenten.
 
Een probleem bij hogesnelheidscamera's is de [[sluitertijd]]. Er moet een erg korte sluitertijd gebruikt worden om een hoog aantal beelden per seconde te halen. De sluitertijd kan nooit langer zijn dan de duur van een beeldje, bij 1000 beelden per seconde is de maximale sluitertijd dus al 1/1000 s,; bij nog hogere snelheden wordt deze evenredig korter, uitgedrukt in microseconden. Hierom zijn lichtsterke [[Objectief (lensfotografie)|lenzenobjectieven]] nodig en moet het gefilmde onderwerp fel verlicht worden. De verlichting moet daarnaast ook nog eens flikkervrij zijn, veel lampen die op [[lichtnet|netspanning]] branden, zoals [[fluorescentielamp]]en, gaan 100 keer per seconde aan en uit, wat in vertraagde beelden hinderlijk zichtbaar wordt.
 
Een aantal voorbeelden van high speed camera's zijn De Phantom van Vision Research, De Redlake en de De Weisscam. Tegenwoordig zijn er al digitale camera's verkrijgbaar die in [[High-definition television|HD formaat]] 1920x1080 op ruim 1000 beelden per seconde kunnen filmen, deze camera's maken gebruik van [[CMOS]] sensoren, waarvan gegevens razendsnel opgeslagen kunnen in [[Random Access Memory|RAM]]-geheugen of op een [[harde schijf]].