In 1927 verschijnt zijn belangrijkste werk '''Sein und Zeit''' (''SuZ''; in de Nederlandse vertaling van M. Wildschut in 1998 verschenen als '''Zijn en Tijd'''). waarinDaarin onderzoekt hij de fundamentele rol van de tijdelijkheid (gezien de dood) van het menselijk [[bestaan]] in de zin van dat bestaan, zowel objectief als subjectief, onderzoekt. Het boek is deel 1 van een mislukt en afgebroken project. Hij laat onder andere zien hoe vanuit de onlosmakelijke verbondenheid met het bestaan (In-der-Welt-sein en Geworfenheit) de mens vanuit zijn zorg om zijn eigen bestaan, zich richtend op zijn eindige toekomst en vanuit die toekomst zijn verleden interpreterend, zijn huidige bestaan in zijn mogelijkheden vorm wordt gegeven. In zijn analyse van het Dasein treedt hij in debat met de grote filosofen en de wetenschap die hij te kort vindt schieten. Hij verwijt hen nooit diep genoeg over het zijn nagedacht te hebben. De gedachten over mens-zijn als ''[[Dasein]]'', als ''in-der-Welt-sein'', als ''Mitmensch-sein'', als ''sein-zum Tode'', opvattingen over het [[Niets]], over eigenlijk en oneigenlijk [[leven]], over [[angst]] en [[dood]], over geworpenheid en ''Sorge'' zijn tot op vandaag basisbegrippen in de wijsbegeerte.
Kenmerkend voor Heidegger gebruiktis zijn gebruik van vele nieuwe zelfbedachte Duitse woorden en begrippen (bijv. ''Dasein'' naast ''Sein''), omdat hij de betekenissen van de standaardtermen uit zijn tijd hemontoereikend niet bevielenachtte. Daardoor is op enkele paragrafen na ''SuZ'' voor 'beginners' moeilijk te lezen. Bovendien zijn door de haastzinsconstructies waarmeedoor hijzijn het werk schreefhaast en de complexiteit van dehet zaak de zinsconstructiesonderwerp niet altijd even eenvoudig. Om zijn werk toegankelijker te maken zijn er dan ook diverse inleidingen geschreven, ook in het Nederlands (Safranski (ned, du), Luckner (du), Inwood (ned, eng)).
=== Over het wezen van de grond ===
Na de publicatie van ''SuZ'' wijdde hij zich in 1928 aan zijn tekst ''Vom Wesen des Grundes'' (Ned. vert. ''Over het wezen van de grond'', 2001), waarin hij de problematiek behandelt van de wijsgeringe fundering. Volgens hem zijn vele centrale filosofische en wetenschappelijke vragen uiteindelijk funderingsvragen: vragen naar het ''waarom'' of ''waardoor'', of vragen naar het ''doel'', de ''zin'', de ''mogelijkheidsvoorwaarden'', de ''vooronderstellingen van waaruit'', enz.
