Philippe Séguin: verschil tussen versies

Na de nederlaag van Chirac bij de presidentsverkiezingen van 1988 , sloot hij zich aan bij [[Charles Pasqua]] en had hij kritiek op het verlaten van de gaullistische doctrine. Hij verweet [[Alain Juppé]] en [[Édouard Balladur]] toenadering te zoeken tot de liberale en de pro-Europese politiek. In 1992 speelde hij een belangrijke rol in de "neen"-campagne tegen het [[Verdrag van Maastricht]]. Op de avond van de verkiezingen voerde hij daarover een televisedebat met president [[François Mitterrand]] .▼

Zijn relatie met Chirac verkoelde toen hij voorzitter werd van de RPR, na de rechtse nederlaag bij de Franse parlementsverkiezingen van 1997. Hijhad kritiek op de opkomst van Chirac binnen de partij en wou geen voorzitter zijn van de fanclub van Chirac. Kort vóór de Europese verkiezingen van 1999 nam hij ontslag , waarna [[Nicolas Sarkozy]] hem opvolgde .▼

Als officieel kandiaat van de RPR , verloor hij in 2001 de burgemeestersverkiezingen in Parijs. Hij was gekant tegen de samenvoeging van de neo-gaullistische partij en rechtse klassieke krachten van het [[Union pour un Mouvement Populaire]] en verliet de politiek in 2002. Hij overleed in januari 210 aan een [[hartinfarct]].▼