George de Fretes: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
MoriBot (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Jaren 40
MoriBot (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Jaren 50
Regel 11:
Na de oorlog was hun succes zo groot dat dit resulteerde in het feit dat de groep zich soms opsplitste en op twee plaatsen te gelijk optrad. De vaste kern waren de broers George, John, Arie en Peter; aangevuld met neef Tony, Bram Titaley en de vaste zangeres Joyce Aubrey (toen nog de echtgenote van George), aangevuld met andere muzikanten.
Begin [[1950-1959|jaren 50]] scheidde George van Joyce die met hun dochtertje naar Nederland vertrok. George kwam in [[1958]] als verstekeling op de ''Johan van Oldebarneveldt'' mee en zijn roem was hem al vooruit gereist want producer [[Jan de Winter]] van Phonogram telegrafeerde alvast naar het schip dat men hem graag onder contract wilde hebben. Op 1 september 1958 trad George de Fretes voor het eerst in Nederland op in [[Utrecht]], op een dag voor grammofoonplatenhandelaren. In de opnieuw geformeerde ''Royal Hawaiian Minstrels'' speelde naast George ook o.a. Bill Thoma , Wim van der Beek en zong Joyce Aubrey. Het was zo'n succes dat hij een paar weken later al zijn eigen radioshow bij de [[AVRO]] had en met de Kerst van 1958 te zien was met een eigen TV show . (De Nederlandse TV bestond in die tijd nog uit 1 zender die in zwart/wit uitzond) . Hij liet o.a. ''Tickling the strings'' horen, een moeilijk nummer dat hij geblinddoekt speelde.
Zijn komst naar ons land veroorzaakte nogal wat opschudding omdat zijn leerling [[Rudi Wairata]] - die eerder naar Nederland was gekomen - al zijn nummers had gestolen en op de plaat gezet met zijn ''Amboina Serenaders'', waar George ex vrouw Joyce Aubrey de vaste zangeres van was geweest. De rechter ontmaskerde Rudi als bedrieger en lange tijd mocht hij niet meer optreden in ons land.