Anton van Duinkerken: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Externe links: iw de: |
k typo(s), opmaak met Project:AWB |
||
Regel 3:
'''Wilhelmus Johannes Maria Antonius Asselbergs''', beter bekend onder zijn pseudoniem '''Anton van Duinkerken''' ([[Bergen op Zoom]], [[2 januari]] [[1903]] - [[Nijmegen]], [[27 juli]] [[1968]]) was een [[Nederland]]s dichter, essayist, redenaar en literatuurhistoricus.
Brabander van inborst en Bourgondiër van levensstijl, verhuisde hij, na zich uit een priesteropleiding teruggetrokken te hebben, in 1929 naar Amsterdam, als redacteur van het dagblad [[De Tijd (Nederland)|De Tijd]]. Hij werd daar tevens de aanvoerder van de katholieke jongeren die zich verenigd hadden rond het letterkundig tijdschrift ''[[De Gemeenschap]]''. Van Duinkerken werd in die tijd ook bekend door zijn pennestrijd met [[Menno ter Braak]] over geloof en rede, alsmede door zijn radicale afwijzing van het
Evenals [[Simon Vestdijk]] en andere vooraanstaande Nederlanders die door de Duitse bezetter wegens hun invloed als gevaarlijk werden beschouwd, was hij in 1942 bijna acht maanden geïnterneerd in het [[gijzelaarskamp Sint-Michielsgestel]]. Na de oorlog hervatte hij zijn letterkundige en journalistieke arbeid.
Vanaf 1952 tot aan zijn dood was hij hoogleraar Nederlandse Letterkunde aan de [[Katholieke Universiteit Nijmegen]]. De manier waarop Van Duinkerken zijn laatste ziekbed verdroeg heeft volgens [[Michel van der Plas]] ('In de kou') op velen die hem bezochten indruk gemaakt, deels door zijn mildheid en religieus gefundeerd optimisme, deels ook door de afschuwelijke pijn die hij welbewust doorstond, o.a. ten overstaan van [[Jan Engelman]].
| |||