Recht van enquête: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
categorie Nederlands staatsbestel ; tekst formulering gewijzigd |
||
Regel 1:
Het '''recht van enquête''' is het recht van een [[parlement]] of een ander vertegenwoordigend orgaan om in een bepaalde zaak een onderzoek in te stellen. Zo'n onderzoek heet een [[parlementaire enquête]].
Als de [[Tweede Kamer]] of [[Gemeenteraad]] vindt dat een bepaalde [[affaire]] tot op de bodem moet worden uitgezocht dan mag ze daar een onderzoek naar instellen. Zo'n onderzoek staat bekend als een [[parlementaire enquête]]. Vaak wordt gezegd dat een parlementaire enquête een 'zware methode' is. Dat komt omdat de commissie van kamerleden of raadsleden, die de enquête uitvoert, getuigen kan verplichten te verschijnen en hen onder ede kan horen. Met andere woorden: de commissie kan getuigen dwingen inlichtingen te verschaffen.▼
In Nederland hebben de [[Eerste Kamer|Eerste]] en [[Tweede Kamer]] en de [[gemeenteraad|gemeenteraden]] het recht van enquête.
Als een van deze organen vindt dat een bepaalde affaire tot op de bodem moet worden uitgezocht dan mag ze daar een onderzoek naar instellen.
▲
Een parlementaire enquête is overigens lang niet altijd noodzakelijk om de benodigde gegevens boven tafel te krijgen. Een speciaal ingestelde onderzoekscommissie van kamerleden kan dat soms net zo goed. Maar zo'n onderzoekscommissie kan ook tot de conclusie komen dat een parlementaire enquête een betere methode is om gegevens te verzamelen.
[[Categorie:Nederlands staatsbestel]]
| |||