Victory (scheepstype): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
ik was kennelijk vergeten ook in dit artikel de hoofdletter uit "Liberty-schip" te halen, volgens onder meer Van Dale E-N
Regel 1:
[[Afbeelding:Victory cargo ships are lined up at a U.S. west coast shipyard.jpg|thumb|300px|Victory vrachtschepen opgelijnd op een werf aan de westkust van de VS]]
Het '''victory'''-schip was een type [[vrachtschip]] dat in grote aantallen werd gebouwd door [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[Scheepswerf|scheepswerven]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] ter vervanging van de verliezen die werden geleden door de [[Duitsland|Duitse]] [[U-boot|U-boten]]. Samen met een eerder ontwerp - het [[Liberty (schip)|Libertyliberty-schip]] - werden er zo'n 2400 gebouwd in de Verenigde Staten en meer dan 300 in [[Canada]].
 
==Ontwerp==
Een van de eerste daden van de ''[[War Shipping Administration]]'' na de vorming in februari [[1942]] was de opdracht tot het ontwerp van de klasse. In eerste instantie werd deze EC2-S-AP1 genoemd, waarbij EC2 stond voor ''Emergency Cargo'', type 2, S voor stoomvoortstuwing met één [[scheepsschroef|schroef]] (EC2-S-C1 was de aanduiding van het Libertyliberty-ontwerp). Dit werd veranderd naar VC2-S-AP1 en de naam ''Victory Ship'' werd officieel aangenomen op [[28 april]] [[1944]].
 
Zij waren een grote verbetering ten opzichte van het voorgaande Libertyliberty-ontwerp, dat in veel grotere aantallen werd gebouwd. Zij hadden een hogere snelheid, circa 15 tot 17 [[knoop (zeevaart)|knopen]] tegen 11 knopen voor de Libertyliberty, en een groter bereik. De hogere snelheid was vooral belangrijk omdat deze hen minder kwetsbaar maakte voor U-boten. Onder water konden de U-boten hen zeker niet volgen en boven water waren de Duitse [[onderzeeboot|onderzeeboten]] te kwetsbaar tegen bommenwerpers en torpedobootjagers, zeker in die periode. De hogere snelheid werd bereikt door gebruik te maken van betere motoren. In plaats van de drievoudige expansie-[[zuigermotor|stoomzuigermotor]] werd gebruikgemaakt van de Lenz-[[zuigermotor]], [[stoomturbine]]s of [[dieselmotor]]en met een vermogen tussen de 6000 en 8500 [[Paardenkracht|pk]] (4,5 tot 6 MW). Zij hadden ook geen hulpwerktuigen die werden aangedreven door stoom, maar door elektriciteit. In tegenstelling tot hun voorgangers werden zij met olie gestookt, hoewel een aantal Canadese schepen ook uitgerust was om op kolen te varen.
 
Bovendien was de romp sterker, aangezien een aantal Libertyliberty-schepen waren gebroken. Om de schepen minder stijf te maken - en daarmee de langsscheepse spanning te verminderen - werden de spanten 36 [[inch]] (914 mm) uit elkaar geplaatst, in plaats van 30 inch (762 mm). Victory-schepen waren iets groter dan Libertyliberty-schepen, 139 meter lang bij 19 meter breed en met een diepgang van 7,6 meter. Met een ranke boeg en een ''cruiser''-[[achtersteven (schip)|achtersteven]] - wat bijdroeg aan een hogere snelheid - hadden zij een duidelijk ander voorkomen dan de Libertyliberty-schepen.
 
Zij waren uitgerust met een kanon van 5 inch (127 mm) op de achtersteven tegen onderzeeboten, een [[luchtafweer]]kanon op de boeg van 3 inch (76 mm) en acht kannonen van 20 mm, ook als luchtafweergeschut. Deze wapens werden bemand door de ''[[United States Naval Armed Guard]]'', die deel uitmaakte van de [[United States Navy|Amerikaanse marine]].