Fred Kaps: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
spelfouten, niet hard te maken zin verwijderd. |
||
Regel 2:
Bongers kwam samen met zijn ouders en 2 jongere broers, Lou en Joop, in Utrecht wonen toen hij 9 jaar oud was. Zijn vader ging werken in de Ruteks, een cafetaria / lunchroom. Hij gaat naar de lagere school Puntenburg achter het centraal station Utrecht.
Van kapper Verschragen
In 1952 trouwde hij met Nel Verschragen, de dochter van de kapper. Ze kregen samen 2 dochters.
Na de [[MULO]] wilde zijn vader dat hij reclame-tekenaar zou worden, maar Bongers wilde van zijn hobby zijn beroep maken. Uit de beroepentest die hij maakte bleek dat hij zeer creatief was. Het advies was kunst-academie , maar er
Onder de naam ''Valdini'' trad hij op op bruiloften en partijen. Later, onder de naam ''Mystica'', vermaakte hij Nederlandse militairen. Toen hijzelf in dienst ging werd hij bij de cabaretgroep ingedeeld. Hij ging naar [[Indonesië]] waar hij door verschillende optredens zijn passie en vingervlugheid behield.
Regel 11:
Bongers kwam na zijn diensttijd moeilijk aan de bak totdat hij in [[1950]] de Grand Prix voor goochelaars won. Dit wereldkampioenschap werd het begin van optredens over de hele wereld. Hij trad o.a. op in de ''[[Ed Sullivan-show]]'' in de [[Verenigde Staten]] en voor leden van het koninklijke huis in Engeland en Nederland.
Hij kreeg een contract bij Wim Kan.
Hij ontwierp
Hij werd uiteindelijk
Vingervlugheid was het kenmerk van Kaps. Maanden lang oefende hij een truc voordat hij deze op het podium durfde uit te voeren. Hij moest hem eerst tot in de vingertoppen beheersen voor hij er anderen deelgenoot van wilde maken. Kaps was niet de man van het grote goochelen maar van de verfijning. In een onberispelijk pak, haar keurig gekamd en een smetteloos wit overhemd was hij een persoonlijkheid op het podium. Geen grote theatrale gebaren of reusachtige imposante requisieten, met bescheiden gebaren en een innemende glimlach hield hij het publiek ademloos geboeid.
Hij was zowel in het grote werk op de bühne als in de micromagie excellent, een meesterlijk [[manipulator]] en groot in de cartomagie. Hij is misschien nog wel het meest bekend gebleven door zijn prettige, beschaafde presentatie.
Met goochelstokken, kaarten, dollar-kaps-biljetten, kaarsen, munten, zeepbellen, balletjes, dobbelstenen en sjaaltjes vermaakte hij zijn publiek. Zijn trucs waren snel en onnavolgbaar. Het meeste indruk maakte het kleine zoutvaatje waaruit hij een onuitputtelijke voorraad zout tevoorschijn toverde.
In Utrecht ligt voor het woonhuis waar hij in 1980 overleed een plaquette ter nagedachtenis.
|