Raymond Sommer: verschil tussen versies

Sommer kwam uit een rijke familie en zijn vader was een vliegtuigpionier aan het begin van de twintigste eeuw. Raymond was aanvankelijk actief als [[boksen|bokser]] en studeerde in [[Manchester]]. In 1931 kreeg hij toestemming van zijn vader om te gaan autoracen en een jaar later won hij al de 24 uur van Le Mans, waarbij hij 20 van de 24 uur had moeten rijden vanwege ziekte van zijn mede-coureur [[Luigi Chinetti]]. In de editie van 1933 was hij opnieuw de sterkste, ditmaal samen met [[Tazio Nuvolari]]. Sommer reed in de jaren tot 1938 vervolgens elk jaar aan de leiding aan de race, een keer zelfs met 12 ronden voorsprong, maar viel steeds uit.

 

 

Tijdens de oorlog was Sommer actief voor de [[Résistance]]. Na de oorlog begon hij direct weer met racen en won voor [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] de [[Grand Prix van Turijn]], de eerste Grand Prix-zege ooit voor het team. Na zijn vertrek bij Ferrari reed hij met een [[Talbot-Lago]] Formule 1-races en behaalde drie punten in het eerste wereldkampioenschap in [[Formule 1/1950|1950]]. Tijdens een Grand Prix in [[Haute-Garonne]] kwam hij om het leven toen hij crashte met een geleende [[Cooper Car Company|Cooper]].