Surseance van betaling: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bjornlammers (overleg | bijdragen)
1. Gepreciseerd. 2. De oude spelling komt alleen nog voor in niet-aangepaste wetgeving(sonderdelen)
Regel 1:
{{zie ook|Zie ook het algemene artikel over [[insolventie]]}}
 
'''Surseance van betaling''' (invóór wetgeving1996 engeschreven oude spellingals '''surséance van betaling''') is een '''uitstel van betaling'''. Surseance kan men aanvragen bij de rechter. Deze verleent dan een vonnis, dat bepaalt dat gedurende een bepaalde tijd de schuldeisers niet betaald hoeven te worden. De persoon of het bedrijf kan orde op zaken zetten en met zijn schuldeisers om de tafel zitten om te [[onderhandelen]] over een afbetalingsregeling of een akkoord. Een bewindvoerder wordt aangewezen.
 
Een doorstart is interessant voor de schuldeisers (ze kunnen in de verre toekomst meer van hun geld terugzien), aandeelhouders (hun investering kan in de toekomst in waarde stijgen), werknemers (ze houden hun werk) en overheid (geen vernietiging van economisch potentieel).