Huisnijverheid: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 82.215.24.211 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Alecs.bot |
|||
Regel 3:
Omdat het moeilijk is te controleren hoeveel tijd besteed is aan het thuiswerk, is er meestal geen sprake van een uurloon maar krijgt de thuiswerker vaak een [[stukloon]]: een bepaalde vergoeding per afgeleverd product. Dit stuksloon is soms zo laag dat zelfs als de thuiswerker hard doorwerkt het per uur minder is dan het [[minimumloon]]. Doordat in het verleden een grote groep vrouwen toch wel veel thuis waren voor onder andere de kinderen was thuiswerk iets wat traditioneel vooral door vrouwen werd gedaan. Bij thuiswerk kan gedacht worden aan het inpakken van spullen en eenvoudig assemblagewerk. Ook [[garnaal|garnalen pellen]] was vroeger vaak thuiswerk, maar door gewijzigde eisen met betrekking tot de hygiëne mag dat niet meer.
==Geschiedenis==
Huisnijverheid werd oorspronkelijk bedreven om te voorzien in eigen behoefte, waarbij men kan denken aan het onderhouden van de moestuin of het naaien van kleren. Het kon echter ook zijn dat men met een bepaalde productie de eigen behoefte oversteeg en het overschot ruilde met de buren voor weer andere goederen. Reeds in de late middeleeuwen bestond het thuiswerken in de lakennijverheid, in de streek van Ieper tot Oudenaarde maar ook rond Leiden. De boeren die zich een weefgetouw konden veroorloven (soms op afbetaling) werkten vooral in de winter voor de lakenhandelaar of tapijtenfabrikant. Het loon van de thuisarbeiders werd per stuk berekend, zodat zij afhankelijk waren van de marktprijs, wat soms tot grote misbruiken leidde.
Uiteindelijk kon hieruit [[markt (economie)|marktgerichte]] productie ontstaan, bijvoorbeeld als men de gerede producten verkocht aan een [[koopman (beroep)|koopman]]. Een volgende stap was dat men ging produceren in opdracht van de koopman, die dan een [[fabrikeur]] werd genoemd en waarbij men vaak ook de grondstoffen of halffabrikaten kocht.
Geleidelijk leidden deze ontwikkelingen tot de concentratie van werkzaamheden in speciaaal daartoe ingerichte gebouwen, die fabriekshuizen werden genoemd. Deze vormden de voorlopers van de latere [[fabriek]]en.
Sinds einde 20e eeuw is thuisarbeid terug weer opkomst. Met behulp van computer en internet kan men immers even goed thuis gegevens intikken dan op kantoor. Men spaart zo verplaatsingstijd en -kosten.
De arbeidswetgeving past zich aan, om de (vroegere) misbruiken geen kans te geven. Daarnaast wordt ook thuisarbeid verricht voor het herstellen en aanpassen van kledij en het verwerken van promotiemateriaal. Thuisarbeid is niet beperkt tot ICT-taken.
==Aanleiding voor huisnijverheid==
| |||