Chin (volk): verschil tussen versies

 

Traditioneel hadden veel vrouwen gezichtstatouages. Dit komt, of kwam, ook veel voor bij naburige oude volkeren, zoals vele [[Adivasi]] in India (Kondh), en [[Tai-Kadai]]talen sprekende volkeren in zuid-China<ref NAME="Fanzhuo">Fan Zhuo merkt gezichtstatouages op in Zuid-China in de negende eeuw</ref> en in zuidoost Azië tot in Taiwan. ([[Ainu]] in Japan, [[Atayal]] in Taiwan, historisch Yue, Gelao<ref>B.v. vermeld in Blench, R. ''The Prehistoy of the Daic speaking peoples and the hypothesis of an Austronesian connection'', paper EURASEAA meeting, Leiden, 2008, met referenties</ref>, Dulong in [[Yunnan]]<ref>Rongfen, L.: ''Face-tattooed women in nature: the Dulongs'', Kunming, 1995</ref> ). Tatouagemotieven verschillen per bevolkingsgroep. In het zuiden van Chin-staat, hadden de ''Dai'' traditioneel blauwige tatoeages met veel stippen, de ''Matu'' zwarte motieven op voorhoofd en wangen, met drie of vijf verticale strepen en de ''Mün'' motieven met grote ringen op nek en gezicht. De permanente versieringen werden in de puberteit aangebracht als ''rite de passage''. Met de veranderde, christelijke, visie van de vorige eeuw, werd de legende dat gezichtstatouages vroeger dienden om vrouwen er met opzet lelijker door te maken, om ontvoering door Birmese of lokale leiders te ontmoedigen.

Er zijn wel traditionele verhalen opgenomen in de nieuwe christelijke cultuur, en bijbelse en oude chinmythen zijn soms met elkaar verweven. Een voorbeeld hiervan is de ontwikkeling van de Bnei-Manasebeweging, die enige duizenden leden in [[Mizoram]] telt. In de Chinlegenden heet de herkomst van het volk ''Chhinlung''. Hier was er een hol in de grond, waaruit de mensen zijn gekomen, en geëmigreerd naar chinland. In 1951 krijgt in Mizoram de hoofddeken van de Verenigde Pinkstergemeente, in een dorp ten noorden van de hoofdstad [[Aizawl]], een visioen dat de Mizo een van de mythische tien stammen van Israël uit de [[Tenach|bijbel]] zijn<ref>Dit idee was overigens al in de jaren 1930 opgemerkt. Zie Egorova (2006)</ref>. Het idee is later uitgewerkt. Volgelingen zien zich als nakomelingen van de figuur [[Manasse (stamvader)|Manasse]] in deze geschriften (''Bnei-Menashe''). Veel Chinofferzangen kenden de naam Manase, wat mogelijkerwijs tot deze keus geleid heeft<ref name="Egorova">Egorova, Y: ''Jews and India:perceptions and image'', Abingdon-Oxon, 2006</ref>. In vroeger tijden waren zij dan in China terechtgekomen, waar zij zich voor onderdrukking in grotten moesten schuilhouden, voordat ze zuidwaarts naar het huidige chinland vertrokken. Veel volgelingen volgen de Joodse religie correct, en duizenden zijn naar Israël en de bezette gebieden geëmigreerd<ref name="Egorova"/>.

 

* [http://www.muturzikin.com/cartesasiesudest/6.htm Taalkundige kaart van Myanmar, met de locatie van een groot aantal Chintalen], gezien op 11 september 2009

* [http://www.britannica.com/EBchecked/topic/111655/Chin Chin: Encyclopædia Britannica Online]

}}

[[Categorie:Volk in Azië]]

[[Categorie:Volk in India]]