Vechtscheiding: verschil tussen versies

Men spreekt van '''vechtscheiding''' wanneer een [[echtscheiding]] niet alleen gepaard gaat met negatieve gevoelens naar de (ex-)partner, maar ook met acties met de bedoeling de andere partner schade toe te brengen. In de uiterste gevallen is men bereid eventuele zelfbeschadiging of nadeel bij derden op de koop toe te nemen. De term vechtscheiding wordt ook (en vooral) gehanteerd als de kinderen daar (grote) nadelen van ondervinden.

*Financieel kan men trachten de inboedel 'te stelen' (hoewel [[diefstal]] tussen echtgenoten wettelijk niet bestaat), of de rekeningen nog snel te plunderen, onbetaalbaar hoge [[alimentatie]]gelden of [[onderhoudsgeld]]en te vragen. Anderzijds kan de alimentatieplichtige partner zich opzettelijk constant aan de verplichting onttrekken of zelfs naar een land verhuizen waar de verplichting niet inbaar is. In het uiterste geval kan men de '[[tactiek der verschroeide aarde]]' toepassen door opzettelijk ervoor te zorgen dat men financieel niet tot betalen in staat is, of (te dreigen) [[schuldsanering]] met [[nihilstelling]] aan te vragen.

*Het inschakelen van een [[privédetective]] om de partner te bespioneren in de hoop belastende gegevens te verkrijgen.

*Het zwartmaken van de andere partij bij de eigen kinderen, vrienden, collega's, familie en buurtbewoners is een beschadiging die eerder valt onder "[[psychologie|psychologische]]" oorlogsvoering met vooral emotionele gevolgen. Dit zwartmaken geschiedt ook vaak onbewust omdat men zijn of haar hart wil luchten. In extreme gevallen kan een partner ook de kinderen opzetten om tegen de andere partner klacht in te dienen wegens (seksueel) misbruik.