Kerk van Sint-Pieter boven: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k linkfix, opmaak
koor gericht op het westen
Regel 1:
[[Bestand:Sint-Pieter boven 20080914.jpg|thumb|right|300px|Sint-Pieter boven, gezien vanuit het noordoostenzuidwesten.]]
[[Bestand:Sint-Pieter boven 20080914 - interior.jpg|thumb|right|300px|Interieur.]]
[[Bestand:Sint-Pieter boven 20080914 - main altar.jpg|thumb|right|300px|Hoofdaltaar in neoclassicistische stijl.]]
Regel 8:
De parochie Sint-Pieter had tot 1748 een kerk in het Maasdal. Deze kerk belemmerde het schootsveld van de vesting [[Maastricht]], waardoor bij (dreigende) belegeringen deze kerk steeds weer werd afgebroken. In 1748 gebeurde dit voor de laatste keer. Pastoor Ridderbeekx besloot vervolgens een kerk op veilige afstand van de vesting Maastricht te bouwen en wel op de oostelijke helling van de [[Sint-Pietersberg]]. In 1872 besloot men een nieuwe kerk te bouwen, aangezien de kerk te klein en te bouwvallig was geworden. De nieuwe kerk verrees naast de oude, die in 1897 werd gesloopt.
 
Op 29 juni 1875 werd de nieuwe kerk ingewijd. De kruiskerk met toren werd ontworpen door [[Johannes Kayser]] in [[Neogotiek|neogotische]] stijl. Het is de eerste kerk die naar ontwerp van Kayser werd gebouwd. In weerwil van de toenmalige opvattingen rondom kerkenbouw werd de kerk niet [[Oriëntering (architectuur)|georiënteerd]]. Het koor is dan ook niet zoals gebruikelijk gericht op het oosten, maar op het westen.
Op 21 oktober 1939 werd de kerk [[Sint-Pieter beneden]], gelegen in het dal, in gebruik genomen en werd de kerk ''op de berg'' gesloten. De altaren, beelden en het meubilair werden verhuisd naar de nieuwe kerk. In 1954 werd de kerk op de berg na een restauratie door architect [[H. Koene]] weer in gebruik genomen.
 
Regel 14:
 
== Interieur ==
De centrale toegang tot de kerk bevindt zich aan de westzijdeoostzijde, waar zich ook de toren bevindt. Via een hal bereikt men het [[schip (bouwkunst)|schip]]. In de zuidwestelijkenoordoostelijke hoek van het schip bevindt zich de doopkapel met een doopvont uit 1954. Het schilderij [[Het Laatste Avondmaal (Jezus)|Het Laatste Avondmaal]] stamt van rond 1800 en is vermoedelijk afkomstig uit het [[Klooster Slavante]].
 
Naast de toegangsdeur in het schip hangt een houten wandreliëf voorstellende [[Antonius van Padua|Sint-Antonius]] met het Jezuskind, gemaakt door [[Sjef Eymael]]. Dit reliëf is afkomstig uit de voormalige [[Sint-Gerarduskerk]] in [[Wyck]], net als de [[Kruisweg (religie)|Kruiswegstaties]], ontworpen door [[Willy Hameleers]], en het houten kruisbeeld ontworpen door de Maastrichtse beeldhouwer Weerts. Een houten [[Heilig-Hart-verering|Heilig Hart-beeld]] is afkomstig uit de voormalige [[Sint-Andrieskapel]].