Telex (communicatie): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k stijl; links |
|||
Regel 4:
De telex ontstond in de jaren 1920 en is eigenlijk zelfs het eerste medium dat het moderne "chatten" toeliet: een interactieve manier om teksten af te drukken op een [[typemachine]] op afstand, in het Engels doorgaans [[teleprinter]] genoemd.
De telex is een digitale communicatiewijze die gebaseerd is op de [[Baudotcode|Baudot-code]], genoemd naar [[Émile Baudot]]. Op deze code bestaan vele varianten, waarvan de Murray-code de bekendste is. De originele Baudot-code was geoptimaliseerd op het coderen met behulp van een [[Toetsenbord (computer)|toetsenbord]]: de meest gebruikte letters vergden de gemakkelijkste vingerbewegingen. De Murray-code is geoptimaliseerd naar de bandbreedte van een telexverbinding: de meest gebruikte letters veroorzaken de laagste frequentiecomponenten in het signaal op de lijn.
De Baudot-code bestaat uit 5 bits en telt dus 32 verschillende combinaties. Om de 26 letters uit het alfabet en de 10 cijfers af te drukken heeft men dus een probleem, dat opgelost werd door middel van de "[[letter shift]]"-functie, die we vandaag nog altijd kennen op een [[computer]]. Deze functie liet letterlijk op afstand de wagen van de verreschrijver oplichten, zodat andere en meer karakters (ook [[leesteken]]s) konden worden afgedrukt en ook hoofdletters konden worden geschreven.
| |||