Regolini-Galassi-graf: verschil tussen versies

Het interieur kenmerkt zich door een lange toegangshal of ''[[dromos]]'' die uitkomt op de langwerpige centrale ruimte, de zogenaamde ''cella''. Aan weerskanten van de dromos bevinden zich twee kleine [[Apsis (architectuur)|apsidale]] ruimten. Het achterste deel van de ''dromos'' wordt in de literatuur ook wel aangeduid als antechambre of voorruimte. Zowel de hal als de ruimten zijn in de [[tufsteen|tufstenen]] bodem uitgehakt. Het dak bevindt zich daarentegen bovengronds en wordt gevormd door schuin tegen elkaar geplaatste blokken tufsteen, waardoor het plafond het karakter van een [[spitsboog]] krijgt.

In het graf zijn de stoffelijke overblijfselen van een man en een vrouw gevonden. De laatste lag in de cella begraven en was bedekt met zeer kostbare sieraden van goud en edelstenen. De juwelen zijn gedecoreerd met op de Oosterse kunst geïnspireerde voorstellingen (typerend voor die periode) in repoussé en met [[Overzicht van historische edelsmeedtechnieken#granulatie|granulatie]], de techniek waarin de Etrusken zeer bedreven waren. Daarnaast bevondbevonden zich in de cella een troon, zilveren schalen en twee bronzen ketels gedecoreerd met dierenkoppen. In de rechter zijruimte van de ''dromos'' is een aardewerken asurn gevonden met de crematieresten van een man. In de linker ruimte zijn vergulde zilveren schalen gevonden. De antechambre bevatte een ware opeenstapeling van grafgiften, waaronder enkele bronzen schilden, [[bucchero|bucchero-aardewerk]], ivoren gebruiksvoorwerpen, meubilair met bronsbeslag, een wierookbrander en een soort draagbaar (vermoedelijk gebruikt om het lichaam van de vrouw te vervoeren). Op grond van de archeologische datering van de artefacten kan het Regolini-Galassi graf gedateerd worden tussen 650 en 600 v.Chr.

Het moge duidelijk zijn dat het hier een elitegraf bestreftbetreft, bestemd voor mensen die een hoge sociale status hadden. Over hoe de vrouw en de man heetten en wat voor functies zij bekleedden bestaat geen duidelijkheid.