Teun Voeten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert-now (overleg | bijdragen)
k te subjectief ('erop los moorden') feitelijk onjuist ('in een hol' ) irrelevant (veer in eigen kont: steunen schooltje) en te triviaal
Robert-now (overleg | bijdragen)
k spatie
Regel 3:
Op zijn zeventiende nam Voeten deel aan uitwisselingsproject dat hem naar [[New Jersey]] in de [[Verenigde Staten]] bracht. Hij raakt er in de ban van [[New York City|New York]], waar hij later nog veel zou terugkeren. Terug in Nederland studeerde hij [[culturele antropologie]] en [[filosofie]] aan de [[Universiteit Leiden]]. Tijdens zijn studie ontwikkelde hij een zwak voor de fotografie en keerde hij terug naar New York om aan de ''School of Visual Arts'' te gaan studeren. Daar verwierf hij zijn eerste opdrachten als journalist / [[persfotograaf]] voor verschillende tijdschriften. Hij fotografeerde onder meer de verkiezingen in [[Nicaragua]] en de rassenrellen in [[Brooklyn]].
 
Na zijn afstuderen verhuisde Voeten naar [[Brussel (stad)|Brussel]] van waaruit hij internationale conflicten voor de Nederlandse en buitenlandse pers. Van 1991 tot 1994 verbleef Voeten regelmatig in Kroatie en Bosnië-Hercegowina en deed vanaf het front in Oost-Slavonië en vanuit de omsingelde Bosnische hoofdstad Sarajewo fotografisch verslag van de burgeroorlog. In 1994 benutte hij zijn antropologische studie om het boek “Tunnelmensen” te schrijven, waarvoor hij vijf maanden bij een groep daklozen in een oude ongebruikte spoorwegtunnel in [[Manhattan (New York)|Manhattan]] woonde.
 
Vanaf 1996 begon Voeten zich te concentreren op de “vergeten oorlogen” en maakte hij reportages in [[Colombia]], [[Afghanistan]], [[Soedan]] en [[Sierra Leone]]. In Sierra Leone moest Voeten in de jungle onderduiken voor gewapende rebellen. Over zijn relaas schreef hij het boek "How de Body. Hope and Horror in Sierra Leone" dat in het Nederlands en Engels verscheen.