'''Barbara Gonzaga''', (* [[Mantua (stad)|Mantua]], [[11 december]] [[1455]] ; † [[Böblingen (stad)|Böblingen]], [[31 mei]] [[1503]]) was een dochter van markgraaf [[Luigi III Gonzaga]] van Mantua en zijn echtgenote [[Barbara van Brandenburg-Kulmbach]]. ZoalsNet zoals haar oudste broer [[Federico I Gonzaga]] kreeg Barbara in 1474 een Duitse echtgenoot, [[Everhard I van Württemberg (hertog)|Everhard I]], graaf en later hertog van [[Württemberg]]. Haar Gans haarhele leven bleef zij heimwee hebben naar haar familie in het zonnige [[Mantua (stad)|Mantua]], maar de hoop op een terugkeer ging ook niet in vervulling, zelfs niet na de dood van haar echtgenoot in 1496. Haar eniggeborenenige kind, Elisabeth, was al als zuigeling in 1476 gestorven. Door Barbara en de invloed die zij had op haar man, kregen het [[humanisme]] en de [[renaissance]]cultuur ingang in [[Württemberg]]. [[Everhard I van Württemberg (hertog)|Everhard]] werd onder invloed van zijn vrouw een grote bewonderaar van [[Italië]].
