Stardust Memories: verschil tussen versies

“Stardust Memories” is een van Allen’s meest persoonlijke films. In 1980 stond hij op de top van zijn roem. Hij was gelauwerd voor “Manhattan” en “Annie Hall” en werd bewonderd door talloze fans. Toch heeft de film een bittere ondertoon. Hier spreekt een filmmaker die niet uit de voeten kan met de mateloze bewondering van zijn fans en moet vechten om een ander soort films te maken dan de komedies uit zijn begintijd. Allen speelt in de film met diverse technieken. Zo gebruikt hij dezelfde acteurs in verschillende scènes, om de kijker er van te doordringen dat er sprake is van een film in de film. Ook zijn er referenties aan het werkl van [[Fellini]] (met name 8 ½) en [[Ingmar Bergman]] die met name de filmliefhebber aanspreken. Dit wordt nog eens onderstreept door het fragment van de film waar Bates naar zit te kijken tijdens het festival, een fragment uit ‘De Fietsendieven’. Tegelijkertijd probeert de film ook antwoorden te geven op vragen als godsdienst, filosofie, oorlog en dood. Wie de film voor het eerst ziet zal verward achter blijven, precies zoals Bates aan het einde van de film. Wat lijkt op een verzameling fragmenten en flashbacks blijkt toch meer een duidelijke verhaallijn te hebben dan gedacht.