Londens kabinet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Regering: naar een tussenpersoon in een neutraal land over te maken die deze naar de bezetter zou doorsluizen. |
→Regering: Met hetzelfde doel had de V.S. ook al d.m.v. Executive Order 8389 ook al tegoeden uit bezette gebieden bevroren. |
||
Regel 24:
Omdat er geen parlement was waren er geen [[Nederlandse wetgeving|wetten in formele zin]], alleen [[Koninklijk Besluit|Koninklijke Besluiten]]. Op grond van het staatsnoodrecht konden deze kracht van wet hebben, dus zaken regelen die in normale tijden alleen bij wet geregeld kunnen worden. Zulke besluiten worden '''wetsbesluiten''' genoemd.
Wetsbesluit A1 bepaalde dat de Nederlandse staat tijdelijk eigenaar zou worden van buitenlandse tegoeden en bezittingen van personen en bedrijven die in het bezette Nederland gevestigd waren, waardoor deze niet gedwongen konden worden tegoeden, verkoopopbrengsten, e.d. naar een tussenpersoon in een neutraal land over te maken die deze naar de bezetter zou doorsluizen. Met hetzelfde doel had de V.S. ook al d.m.v. [[Executive Order 8389]] ook al tegoeden uit bezette gebieden bevroren.
Het ''Besluit bezettingsmaatregelen'' (Stb. E 93) van 17 september 1944 bevatte een lijst A van regelingen die geacht werden nooit te hebben bestaan (ze vervielen met terugwerkende kracht, ze waren [[nietig]]), een lijst B van regelingen die bij de [[bevrijding]] vervielen, en een lijst C van regelingen die voorlopig werden gehandhaafd. Zie ook de [[gehandhaafde wetten van de Duitse bezetter]]. Het ''Besluit Herstel Rechtsverkeer'' (Stb. E 100) operationaliseerde de terugwerkende kracht van de regelingen op lijst A. Op lijst A stonden onder meer diverse anti-joodse regelingen, zoals de beide [[Lippmann, Rosenthal & Co.|Liro]]-verordeningen.
| |||