Bethlehem Steel: verschil tussen versies

Bethlehem Steel was ook een van de grootste scheepsbouwers in de wereld en een van de sterkste symbolen van Amerikaans industriëelindustrieel leiderschap. Behtlehem Steel's ondergang is vaak geciteerd als een van de belangrijkste voorbeelden van de Amerikaanse economie die afweek van industriële productie en onmogelijkheid om te concurreren met goedkope buitenlandse arbeid.

Hoewel het bedrijf bleef groeien gedurengedurende de jaren 1880, nam haar aandeel in de spoorwereld behoorlijk af door groeiende concurrentie van bedrijven in Pittsburgh zoals de [[Carnegie Steel Company]]. De beslissing van het land om de US Navy te herbouwen met stoomaangedreven oorlogsschepen met een stalen romp herstructureerde Bethlehem Iron Company.

Eén van de werledswerelds sterkste en meest innovatieve maritieme strijdkrachten tijdens de [[Amerikaanse Burgeroorlog]], krimptekromp de Navy kort na de oorlog, doordat de nationale middelen werden aangewend om het Westen op te bouwen en om het Zuiden opnieuw op te bouwen. Er werd vrijwel geen nieuwe munitie gemaakt en vrijwel alle nieuwe technologie werd genegeerd. Tegen 1881 brachten internationale incidenten de slechte conditie van de US Navy aan het licht en de behoefte om het te herbouwen om de VS te beschermen.

In 1883 stelden Secretary of the Navy [[William E. Chandler]] en de Secretary of the Army [[Robert Todd Lincoln]] Lt. William Jaques aan bij de Gun Foundry Board. Jaqcues werd op verschillende missies gestuurd langs Europese wapenfabrikanten. Op een van deze reizen vormde hij een handelsband met de firma van Joseph Whitworth uit [[Manchester]], [[Engeland]]. Hij keerde terug naar Amerika als Whitworth'sWhitworths agent en, in 1885, kreeg hij verlof om zijn eigen interesses te vervolgen. Deze activiteit markeerde het begin van wat zo'n 75 jaar later het [[militair-industrieel complex]] genoemd zou worden.

Jaques wist dat de US Navy snel een aanbesteding zou doen voor de productie van zware kanonnen en andere producten zoals pantser, wat nodig was om de vloot verder uit te breiden. jaques nam contact op met de Bethlehem Iron Company met een voorstel om als intermediair te dienen tussen hen en de Whitworth Company, zoadatzodat Bethlehem een fabriek kon bouwen om munitie te produceren. In 1885 ontmoette John Fritz Jaqcues in Philadephia. Begin 1886 werd een contract getekend tussen Behtlehem Iron en de Whitworth Company.

In de lente van 1886 werd er een wet door het CongressCongres aangenomen om twee gepantserde tweedeklas slagschepen te bouwen, een gepantserde kruiser, een eersteklas torpedoboot en de complete verbouwing en modernisering van twee Burgeroorlog monitors. De twee tweedeklasse slagschepen (De [[USS Texas (1892)|USS ''Texas'']] en [[USS Maine (ACR-1)|USS ''Maine'']] hadden beiden grootkaliber kanonskanonnen en zware bepantsering. Bethlehem haalde zowel de pantser als de smeedcontracten binnen op 28 juni 1887.

Tussen 1888 en 1892 bouwde de Bethlehem Iron Company de eerste zware smeedfabriek in Amerika. Het werd ontworpen door John Fritz met de hulp van Russell Wheeler Davenport, welke in 1888 in dienst was gekomen. In de herfst van 1890 leverde Bethlehem de kanonskanonnen aan de US Navy en had het bijna haar faciliteiten klaar voor de productie van de pantserplaten.

Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] en de [[Tweede Wereldoorlog]] was Bethlehem Steel een belangrijke leverancier van pantserplaten en munitie aan de Amerikaanse strijdkrachten, waaronder pantsering en grootkaliber kanonskanonnen aan de Navy.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd 70 procent van vliegtuigcilinders, een kwart van de pantserplaten voor de schepen en een derde van de grote kanonskanonnen voor de strijdkrachten bij Bethlehem gebouwd.

[[Bethlehem Shipbuilding Corporation]]'s 15 scheepswerven produceerden in totaal 1.121 schepen, meer dan elke andere bouwer tijdens de oorlog en bijna een vijfde van de Amerikaanse vloot. Het had 180.000 mensen in dienst, het merendeel van de 300.000 werknemers over het gehele bedrijf.

Eugene Grace stroomlijnde Bethlehem Steel'sSteels zaken tijdens de oorlog. In 1943 beloofde hij President Roosevelt een schip per dag, wat er uiteindelijk 15 werden.

Van 1949 tot 1952 had Bethlehem Steel een contract met de overheid om brandstofstaven van uranium te maken voor kernreactorskernreactoren in de fabriek in [[Lackawanna (New York)]], [[New York (staat)|New York]]. Arbeiders waren niet op de hoogte van de gevaren de zwarenzware metalen die ze rolden en kregen geen stralingsdetectoren of beschermende pakken. In 2000 werd besloten dat slachtoffers tot $150.000 dollar konden krijgen.

Het Amerikaanse voordeel duurde zo'n twintig jaar, gedurende welkdewelke de Amerikaanse staalindustrie weinig buitenlandse competitie had. Maar uiteindelijke werden de buitenlandse bedrijven herbouwd met modernere technieken, terwijl de Amerikaanse bedrijven niet investeerden in nieuwe technieken. Ondertussen kregen de Amerikaanse staalwerkers meer geld.

Ondanks de sluiting van de lokale operatie, probeerde Bethlehem Steel de gevolgen voor de [[Lehigh Valley]] beperkt te houden met plannen om de zuidzijde van Bethlehem te revitaliseren. Ze huurden consultants om plannen te ontwikkelen om alle eigendommen te herbruikenhergebruiken. De consensus was om het 660.000 m² grote gebied te hernoemen tot [[Bethlehem Works]] en om het land te gebruiken voor cultuur, recreatie, onderwijs, entertainment en retail ontwikkeling. Het National Museum of Industrial History, in samenwerking met de [[Smithsonian Institution]] en de Bethlehem Commerce Center, zou op het terrein gebouwd moeten gaan worden, samen met een casino en entertainment.

In 2007 werden de Bethlehem eigendommen verkocht aan [[Sands BethWorks]] en plannen om een casino te bouwen waar eerst de fabriek stond werden gemaakt. De bouw begon in de herfst van 2007, waarbij het casino eind 2009 klaar moet zijn. Ironisch genoeg had het casino moeite met het vinden van constructiestaal, door dehet wereldwijde staaltekortenstaaltekort.

[[Eugene Grace]] was de president van Bethlehem Steel van 1916 tot 1945, en voorzitter van de Raad van 1945 tot zijn pensioen in 1957. Tijdens Grace'sGraces leiding bouwde het bedrijf staal voor veel van de belangrijkste bezienswaardigheden in het land:

Van 1923 tot 1991 was Bethlehem Steel een van 's werelds grootste producenten van goederenwagons door hun aankoop van de [[Midvale Steel and Ordinance Company]], wienstwiens spoordivisie in [[Johnstown (Pennsylvania)]] was.