Emancipatieproclamatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Problemen die dit opleverde: Dit is simpelweg niet waar. Lincoln was er juist ontzettend huiverig over om het een oorlog om de slavernij te laten lijken.
MauritsBot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: la:Manumissionis Edictum; cosmetische veranderingen
Regel 3:
De oorlog was een strijd om het behoud van de Unie nadat de [[zuidelijke staten]] zich afgescheiden hadden. Het moreel in het zuiden was aanvankelijk hoog. Men meende voor zijn onafhankelijkheid en zijn eigen manier van leven te vechten. Het recht van de individuele staten hun eigen wetten te stellen (waaronder het recht om slaven te houden) stond daarbij centraal. Hoewel aanvankelijk ook de president van de Unie, Lincoln, huiverig stond tegenover een volledige afschaffing van de slavernij, kwam hij in de loop van de oorlog toch op andere gedachten. Hij was ervan overtuigd dat de slavernij afgeschaft moest worden om de oorlog te kunnen winnen. Dit resulteerde uiteindelijk in de Emancipatieproclamatie: de afschaffing van de slavernij in alle staten van de Unie, ook in de opstandige [[Geconfedereerde Staten van Amerika]].
 
== Wetten die tot de Proclamatie leidden ==
* Juli 1861, in de eerste confiscatiewet staat dat slaven die werken voor de [[Rebel]]len (zo werden de zuidelijken ook wel genoemd) door de Unie kunnen worden opgepakt.
* Maart 1862, legerpersoneel wordt verboden om voortvluchtige slaven terug te brengen naar hun eigenaren
Regel 11:
* juli 1862, alle slaven van eigenaren die de Confederatie (zuidelijken) steunen, worden vrijgelaten
 
== Problemen die dit opleverde ==
Lincoln was geen [[abolitionist]]. Hij was tegen slavernij maar niet voor een directe afschaffing ervan, zoals de abolitionisten, die een groot deel van zijn aanhangers vormden. Er werd door de abolitionisten zeer op aangedrongen, maar telkens wees Lincoln hun verzoeken af. Dit kwam door een aantal problemen.
* Ten eerste zou hij de steun van de grensstaten verliezen. Die hadden namelijk wel slaveneconomie maar bleven bij de Unie. Deze steun was echt belangrijk voor de Unie.
* Ten tweede zou hij de steun van de [[Democratische Partij (VS)|democraten]] verliezen, die tegen abolitionisten waren en voor slavernij. Dit waren de politieke rivalen van zijn [[republikeinse Partij (VS)|republikeinen]]. Ze waren nog wel bereid om oorlog te voeren voor het behoud van de Unie. Als het Noorden dan in tweeën gedeeld zou zijn, zou het Zuiden de oorlog kunnen winnen.
 
Lincoln begon echter langzaam in 1862 van standpunt te veranderen. De Unie leed constant nederlagen op het slagveld en hij dacht aan een langzame emancipatie: “...ik voelde dat wij aan het eind van onze mogelijkheden waren gekomen en dat wij onze tactiek moesten veranderen of het spel verliezen.” Hij was van plan de slavernij af te schaffen. Hijzelf wilde dat ook graag maar kon het niet eerder doen, er waren ook een aantal voordelen:
* De grote mogendheden uit Europa, [[Groot-Brittannië]] en [[Frankrijk]], waren tegen slavernij. Met de afschaffing van slavernij zou hij hun goedkeuring krijgen. Daarbij kwam nog eens dat Groot-Brittannië de grootste afnemer van [[katoen]] was van het Zuiden. Groot-Brittannië zou dus de Confederatie kunnen erkennen of zelfs de kant van het Zuiden kiezen en dat zou fataal zijn voor het Noorden.
* Het zou de oorlogvoering in het Zuiden afremmen. Zonder de slaven begon het Zuiden niks want dan zou het niks meer kunnen produceren.
Regel 32:
De [[Rusland|Russische]] [[tsaar]], die zijn [[lijfeigene]]n op vreedzame wijze in vrijheid had gesteld zond een aantal oorlogsschepen voor een vriendschappelijk bezoek aan [[New York City|New York]] en [[San Francisco]].
 
== Reactie in het Noorden ==
In het Noorden gingen duizenden mensen de straat op om feest te vieren. Ze zongen liederen en hielden optochten en toespraken. Niet iedereen was blij. Ook in het Noorden bestonden er vooroordelen over zwarten. En sommige abolitionisten wilden de slavernij ook in de staten van de Unie afschaffen.
Na de afschaffing nam het Noorden negersoldaten in dienst. In totaal hebben er meer dan 186.000 negersoldaten meegevochten. In aparte [[regiment]]en onder blanke officieren en tot halverwege [[1864]] tegen lagere soldij. Toch werd de neger in het Noorden langzaam maar zeker aanvaard als medestrijder en mens.
 
== Reactie in het Zuiden ==
Hoewel slaveneigenaren hun slaven niets over de proclamatie vertelden, kwamen velen er toch achter. Steeds meer slaven ontsnapten en kwamen in opstand en overal waar de Noordelijke legers verschenen stroomden de [[plantage]]s leeg. Deze proclamatie zorgde er niet voor dat slaven meteen bevrijd werden, maar het was een grote stap voorwaarts. Het document verklaarde ten overstaan van de hele wereld dat de burgeroorlog bedoeld was om een eind te maken aan de slavernij. Een nadeel was wel dat er een enorm vluchtelingenprobleem ontstond in het Noorden.
 
Regel 51:
[[id:Proclamation of Emancipation]]
[[ja:奴隷解放宣言]]
[[la:Manumissionis Edictum]]
[[pl:Proklamacja Emancypacji]]
[[pt:Proclamação de Emancipação]]