Plastiek (beeldhouwkunst): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links |
k Botgeholpen doorverwijzing: Matrijs - Verwijzing(en) gewijzigd naar matrijs (mal) |
||
Regel 4:
Klassieke materialen om een plastiek te maken zijn op de eerste plaats [[klei]] (zie ook [[terracotta]], [[keramiek]] en [[porselein]]), [[gips]] en [[was (substantie)|was]]. Een modern materiaal is 'plastiline', dat niet steeds vochtig gehouden hoeft te worden in tegenstelling tot klei. Plastieken kunnen ook ontstaan door het maken van een [[Gieten (metaalkunde)|afgietsel]], bijvoorbeeld in metalen als [[brons]], [[zilver]], [[goud]], [[Messing (metaallegering)|messing]], [[aluminium]] en [[Koper (element)|koper]] en ook [[kunststof]] of gips of [[beton]].
Het omzetten van een plastisch materiaal via een gipsafgietsel naar een bruikbare gietvorm gebeurt door middel van een [[matrijs (mal)|matrijs]]. De bewerkingen kunnen uitgevoerd worden door een bronsbieter of een gespecialiseerd bedrijf zoals een ijzer- of bronsgieterij. De gegoten beelden kunnen afgewerkt worden door de [[beeldhouwer (kunstenaar)|beeldhouwer]] en [[Polijsten (bewerking)|gepolijst]], [[Patina|gepatineerd]] (geoxideerd) of gepolychromeerd (meerkleurig beschilderd met verf).
Een andere manier om een duurzame vorm te ontwikkelen is door een dunne metaalsoort zoals blik- of koperplaat te 'drijven'. Dit gebeurde al in het oude [[Griekenland]]. De koude vervorming van metalen heeft zich tot grote hoogte ontwikkeld zodat ook monumentale beelden kunnen ontstaan. Beeldhouwers die deze techniek beoefenden zijn [[Rudolf Reinhart]] <ref>[http://www.reinhart.strigl.net/ Reinhart]</ref>, Karl Burgieff en Jungfer Gyula (Pest, 1841 - Buda, 1908)
| |||