Hélène Nolthenius: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 8:
In 1958 werd Nolthenius buitengewoon [[hoogleraar]] [[muziekgeschiedenis]] van de Oudheid en de [[Middeleeuwen]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]]. In 1966 werd haar [[leerstoel]] omgezet in een gewone leerstoel. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]], (KNAW).
Hélène Nolthenius wordt beschreven als een streng, ontoegankelijk en ongenaakbaar wetenschapper. Zij was berucht om haar strenge examens<ref>Etty Mulder, Rede en vervoering, een biografie van Hélène Nolthenius, 2009</ref>. Een
Hélène Nolthenius omschreef zichzelf als een "escapiste" <ref>Hélène Nolthenius in vraaggesprekken</ref>die zich niet kon binden. Haar werk ging voor haar huwelijk met [[Willy Wagenaar]] en haar zoon en twee dochters<ref>Mulder</ref>.
Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken ''Renaissance in mei'' en ''Duecento''. Ook haar studies over het [[Gregoriaanse muziek|Gregoriaans]], ''Muziek tussen hemel en aarde'', en een biografie van [[Franciscus van Assisi]], ''Een man uit het dal van Spoleto'', vonden veel lezers; het boek over het gregoriaans beleefde in 2009 een derde editie.
|