Myeline: verschil tussen versies

Naast het helpen bij de boodschapoverdracht zorgt myeline er ook voor dat een elektrisch signaal niet overspringt naar een zenuwcel waar het niet voor bedoeld is en zo kortsluiting veroorzaakt. In het [[centraal zenuwstelsel]] wordt het aanbrengen van de myeline (myelinisatie) verzorgd door [[oligodendrociet|oligodendrocieten]]en. In het [[perifeer zenuwstelsel|perifere zenuwstelsel]] zorgen [[Schwanncel|Schwanncellen]]len hiervoor.

Van saltatoire impulsgeleiding oftewel sprongsgewijze impulsgeleiding wordt gesproken bij neuronen waar myeline aanwezig is. Hierbij gaat de impuls van het axon van een [[insnoering van Ranvier]] naar een andere insnoering van Ranvier op diezelfde zenuwceluitloper. Daardoor gaat de geleiding veel sneller. Omdat het [[cytoplasma]] van een axon electrischelektrisch geleidend is, en omdat myeline voorkomt dat er electrischeelektrische lading weglekt via het celmembraan, is de depolarisatie bij een knoop van Ranvier voldoende om de electrischeelektrische spanning in een naburige knoop te verhogen tot boven de drempelwaarde. Hierdoor ontstaat ook in deze knoop een actiepotentiaal. Dit proces zet zich voort over de gehele lengte van het gemyeliniseerde axon. Dus, in gemyeliniseerde axonen verplaatsen actiepotentialen zich niet als golven maar "springen" ze van knoop naar knoop. Dit verschijnsel is ontdekt door Ichiji Tasaki en [[Andrew Huxley]] en collega's.