Feministische theologie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
OVervaart (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
RoboRex (overleg | bijdragen)
k Robot: Automated text replacement (-Rooms-Katholieke Kerk +Rooms-katholieke Kerk)
Regel 3:
Feministische theologen gaan er van uit dat [[God]] niet in een naam of beeld is te vangen. Zij ontwerpen nieuwe beelden van God waarin God niet langer een (mans)persoon is, maar aangeduid wordt als een bron van inspiratie, een bron van zijn, een macht in relaties. Door deze ontpersoonlijking van God wordt de feministische theologie in verband gebracht met stromingen zoals de [[New Age]]-beweging of de psychologische theologie van [[Eugen Drewermann|Drewermann]].
 
In het algemeen hecht de feministische theologie weinig aan traditionele geloofsopvattingen; katholieke feministische theologes hebben verder weinig op met de [[Traditie in de Rooms-Katholiekekatholieke Kerk|traditie]] en het leergezag van de kerk. In de bijbel vindt men de weerslag van menselijke ervaringen, opvattingen en ideeën. Deze zijn volgens deze theologes vooral tijd- en cultuurgebonden en aan veranderingen onderhevig. Daarom worden de gangbare interpretaties van de bijbel onder de loep gehouden en bekeken in hoeverre die interpretaties de bestaande man-vrouwrolverdeling bevestigen. Hiermee interpreteert de feministische theologie het godsbeeld vooral als een menselijk construct.
 
Bekende feministische theologes zijn onder andere: [[Dorothee Sölle]] (gehuwd met de ex-Benedictijn Fulbert Steffensky), [[Carter Heyward]] (in 1974 illegaal gewijd tot "priesteres"), [[Mary Daly]] (ex-non) en [[Uta Ranke-Heinemann]].