Diogenes Laërtius: verschil tussen versies

Over zijn leven zijn verder geen bijzonderheden bekend. Men weet zeker dat hij leefde na [[Sextus Empiricus]] (200 n.Chr.), naar wie hij in zijn werk verwijst, en voor [[Stephanus van Byzantium]] (500 n.Chr), die Diogenes citeert. Algemeen neemt men aan dat hij leefde tijdens de regeringen van [[Septimius Severus]] en [[Caracalla]].

Ook over zijn eigen filosofische opvattingen is niets geweten. Sommigen nemen aan dat hij een [[Christen]] was, maar anderen menen dat hij eerder een [[Epicurisme|Epicureëer]] was.

 

Wegens de uitgebreide en van enige empathie getuigende behandeling van het hoofdstuk over [[Epicurus]], menen sommige onderzoekers dat Diogenes zelf een aanhanger van de [[Epicurisme|Epicuristische School]] is geweest, maar dat staat zeker niet vast. Elk van de 82 behandelde filosofen wordt ingedeeld bij een bepaalde school, maar de verschillende scholen herleidt hij tot twee oorsprongen. De indeling is evenwel erg onwetenschappelijk. Concreet erkent hij de Ionische school (beginnend bij [[Thales van Milete|Thales]] en [[Anaximandros]]) en de Italische school (beginnend bij [[Pythagoras]]). Voorbij [[Socrates]] verdeelt hij de Ionische school op in drie vertakkingen: (a) [[Plato (filosoof)|Plato]] en de [[Academici]], tot [[Clitomachus]], (b) de [[Cynici]] tot [[Chrysippus]] en (c) [[Aristoteles]] en zijn leerlingen, o.a. [[Theophrastus]].