Coralie Clément: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Cornet naar Cornet (muziekinstrument)), met behulp van pop-ups |
k Link naar redirect verholpen |
||
Regel 27:
Coralie Clément werd geboren in een muzikale familie. Haar vader bespeelde de [[klarinet]]. Zij kon op haar derde jaar alle instrumenten in een orkest onderscheiden. Vanaf haar zesde studeerde zij [[viool]]. Cléments broer, [[Benjamin Biolay]], zingt ook, heeft liedjes geschreven voor [[Henri Salvador]] en schreef, produceerde en arrangeerde Coralies debuutalbum, het latin-achtige ''Salle des pas perdus'' ([[2001]]), de opvolger, het meer pop- en rockgetinte ''Bye bye beauté'' ([[2005]]), en haar derde album ''Toystore'' ([[2008]]). Op dit laatste album bespeelt broer Benjamin alle (speelgoed)instrumenten, waaronder de [[ukelele]], de [[Cornet (muziekinstrument)|cornet]], de [[melodica]], de [[métalophone]] en de [[triangel]].
Als tiener luisterde Coralie Clément veel naar (en liet ze zich inspireren door) [[Françoise Hardy]], [[Jane Birkin]] en [[Serge Gainsbourg]], [[The Beatles]] en [[Vanessa Paradis]]. Hierdoor (en door de vooral op ''Salle des pas perdus'' aanwezige [[Astrud Gilberto]]-sound) klinkt ze meer als een [[1960-1969|jaren 60]]-zangeres dan haar huidige collega-zangeressen.
Coralie Clément heeft zichzelf nooit echt als een zangeres beschouwd, maar noemt zichzelf een ‘groupie’ van haar broer; ze leerde al zijn composities en gaf er haar eigen interpretatie aan met zowel een sensuele melancholie als een onschuldige speelsheid.
| |||