Veenkolonie: verschil tussen versies

In de veenkoloniën bestonden grote sociale verschillen. De hoogste sociale laag bestond uit veenbazen. Deze hadden grote stukken moeras opgekocht en lieten deze door arbeiders ontginnen. Vaak ging dit gepaard met grote misstanden en werden de veenarbeiders uitermate slecht behandeld waardoor er relletjes en stakingen uitbraken. Boeren maakten de tweede sociale laag uit. Deze kwamen als het veen ontgonnen was. Veel veenarbeiders werden daarop [[landarbeider]]. De derde sociale laag bestond uit turfschippers en hun families. Aanvankelijk vervoerden zij over de langgerekte kaarsrechte kanalen [[Turf (brandstof)|turf]], later ook aardappelen en andere agrarische producten. De onderste sociale laag bestond uit veen- en landarbeiders, scheepsknechten en [[scheepsjagers]]. De gravers van de kanalen kenden een eigen hiërarchie. De vele kilometers werden met de hand gegraven. De man die onderin stond op de bodem van het kanaal stond het laagste in aanzien en verdiende het minst. De middelste man iets meer en de man die boven aan de wal stond had het meeste aanzien en verdiende dienovereenkomstig. Uit de wereld van het kanalen graven komt dan ook de term 'hogerop komen'. Ondanks het zware werk en de grote armoede bleef het veen lokken en kwamen er avonturiers uit heel Nederland en Noord-Duitsland om in het veen te komen werken. De dichter Koos Schuur dichtte over het harde bestaan:

*''Novemberland''

en droeg het hart in haat, tien turven diep.'

 

 

* [[Vervening]]