Elisabeth van Oostenrijk (1554-1592): verschil tussen versies

{{Infobox dynastie|

| naam = Elisabeth van Oostenrijk

| leven = 1554-1592

'''Elisabeth van Habsburg ''' ([[Wenen]], [[5 juli]] [[1554]] - aldaar, [[22 januari]] [[1592]]) was van [[1570]] tot [[1574]] koningin van Frankrijk, als echtgenote van koning [[Karel IX van Frankrijk|Karel IX]].

 

Zij werd geboren te Wenen als dochter uit het huwelijk van keizer [[Maximiliaan II van het Heilige Roomse Rijk|Maximiliaan II]] en zijn volle nicht [[Maria van Spanje]] (een dochter van [[Karel V van het Heilige Roomse Rijk|Karel V]]). Zij werd streng christelijk opgevoed, vooraleer zij in 1570 uitgehuwelijkt werd aan de Franse koning Karel IX. Het huwelijk vond plaats te [[Sedan (stad)|Sedan]] op [[25 april]] 1570, ondanks de tegenwerking en de intriges van haar oom [[Filips II van Spanje|Filips II]], die intussen met haar oudere zus [[Anna van Oostenrijk (1549-1580)|Anna]] was getrouwd. Filips had vooral bezwaren wegens de kwalijke reputatie van het [[huis Valois]]. Het huwelijk van haar zoon met een streng katholieke [[Stamboom van de Habsburgers|Habsburgse]] was echter een voltreffer voor de koningin-moeder [[Catharina de' Medici]], die op die manier een tegengewicht wilde forceren tegen de groeiende invloed van de [[protestantisme|protestanten]] in Frankrijk. Het huwelijk werd dan ook met veel pracht en praal voltrokken, ondanks de precaire situatie van de Franse staatskas.

 

In 1581 stichtte zij te Wenen een klooster van Clarissen, waar ze zich terugtrok en, zonder zelf in te treden, tot aan haar dood het strenge leven van een non ging leiden. Toen haar moeder haar dood vernam zou zij uitgeroepen hebben: ''"El mejor de nosotros es muerto"'' (''"Het beste van ons is gestorven"'').

 

Wij weten dat Elisabeth van Habsburg twee boeken heeft geschreven: 1° ''Sur la Parole de Dieu'' en 2° ''Sur les événements considérables qui advinrent en France'' (en die zij zelf had meegemaakt). Zij zond de manuscripten naar Margaretha van Valois, waarschijnlijk in de hoop dat zíj ze zou uitgeven. Ze zijn allebei verdwenen zonder één spoor na te laten… een groot verlies voor de Franse geschiedenis. Op het ogenblik dat zij het hof verliet had zij nog de mysterieuze uitspraak gedaan ''"dat men haar overleden echtgenoot te vroeg uit deze wereld had laten verdwijnen…"''. Welk geheim heeft zij met zich meegenomen in het graf?