Versie van 19 mrt 2009 23:35 bewerken RudolphousBot (overleg \| bijdragen) bots 205.151 bewerkingen linkfix:Sofia (Bulgarije)\|Sofia->Sofia (stad)\|Sofia ← Oudere bewerking		Versie van 25 mrt 2009 20:42 bewerken ongedaan maken RudolphousBot (overleg \| bijdragen) bots 205.151 bewerkingen linkfix2:Istanbul->Istanboel Nieuwere bewerking →
Regel 10: Pavel Miljoekov puubliceerde tal van werken; in [[1892]] verscheen het werk ''De [[Staatswetenschap]] in [[Rusland]] in de kwart van de 18de Eeuw en de Hervormingen van [[Peter de Grote]]'' en werd hij benoemd tot [[hoogleraar]]. Aan zijn hoogleraarschap kwam in [[1895]] voorlopig een einde toen hij vanwege zijn politieke activiteiten naar [[Rjazan]] (200 km. ten zuidoosten van [[Moskou]]) verbannen. Hier nam hij deel aan [[archeologie\|archeologische]] en aan het 10 Archeologencongres. In [[1897]] ging Miljoekov naar [[Sofia (stad)\|Sofia]] ([[Bulgarije]]) om er hoogleraar in de geschiedsfilosofie, [[Romeinse Rijk\|Romeinse geschiedenis]], Russische- en [[Tsjechië\|Tsjechische]] oergeschiedenis te worden. Gedurende een jaar was hij werkzaam in Sofia, om vervolgens in [[1898]] naar [[Macedonië (regio)\|Macedonië]] te gaan. In Macedonië voerde hij in opdracht van Russisch Archeologisch Instituut te [[~~Istanbul~~Istanboel\|Constantinopel]] en de Keizerlijke Academie voor Wetenschappen wetenschappelijk onderzoek deed. In [[1899]] keerde hij naar Rusland terug. In [[1901]] werd hij vanwege zijn oppositionele activiteiten (toespraken etc.) [[arrestatie\|gearresteerd]] en gevangengezet. In de gecangenis voltooide hij derde en laatste deel van zijn veelgeprezen geschiedkundige werk ''Schetsen uit de Geschiedenis der Russische Cultuur'', dat in [[1906]] werd uitgegeven. Dit werk werd in vetel talen vertaald, waaronder in het [[Nederlands]]. In [[1902]] schreef hij artikelen voor het cladestiene tijdschrift ''Bevrijding''. Kort hierna vertrok hij naar de [[Verenigde Staten van Amerika]] waar hij voordrachten hield op de universiteiten van [[Chicago]], [[Boston]] en [[Harvard]]. Regel 28: ===[[Eerste Wereldoorlog]]=== Bij het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] steunde Miljoekov de oorlogsdoelen van de Russische regering en de generale staf. De KDP stemde vóór de verlening van [[oorlogskredieten]]. Eén van de oorlogsdoelen was de verovering van [[~~Istanbul~~Istanboel\|Constantinopel]], de oude hoofdstad van het [[Byzantijnse Rijk]]. Miljoekov betoonde zich een felle [[nationalisme\|nationalist]] inzake de verovering van Constantinopel en werd daarom door zijn tegenstanders "Miljoekov van de [[Dardanellen]]" genoemd<ref>Miljoekov stond er op dat zijn jongste zoon dienst nam in het leger. Hij sneuvelde tijdens een slag</ref>. In [[1915]] stond Miljoekov aan de wieg van de oprichting van het [[Progressieve Blok (Rusland)\|Progressieve Blok]], een samenwerkingsverband van de Kadettenpartij, de linkervleugel van de [[Oktobristenpartij]] en de [[Progressieve Partij (Rusland)\|Progressieve Partij]]. Het Progressieve Blok was voorstander van [[sociaal-chauvinisme]] - dwz. ondersteuning van de oorlogspolitiek -, maar was ook voorstander van het instellen van een regering die het vertrouwen van het volk had. In [[1916]] bevond Rusland zich aan de rand van de afgrond: de oorlog verliep slecht en [[tsaar]] [[Nicolaas II van Rusland]] benoemde - op advies van de [[monnik]] [[Raspoetin]] - slechte ministers en regeringsleiders, w.o. de pro-[[Duitsland\|Duitse]] premier [[Boris Stürmer]]. Stürmer, doorgaans gezien als incapabele [[bureaucratie\|bureaucraat]] die als [[gouverneur]] van de provincie [[Jaroslav]] een financieel mismanagement voerde<ref>''Nicolaas en Alexander: De intieme geschiedenis van de laatste tsaren-familie'', door: Robert K. Massie ([[1970]]), blz. 356-357</ref>. Op [[1 november]] [[1916]], tijdens een zitting van de ''Doema'', werd Stürmer door diverse doemaleden - zowel behorende tot de linker- als de rechtervleugel - flink onder vuur. Ook Miljoekov kreeg het woord. Na elk voorbeeld van onkundigheid en corruptie van de regering vroeg hij op beschuldigende toon: "Is dit spupiditeit of verraad"<ref>''Nicolaas en Alexander: De intieme geschiedenis van de laatste tsaren-familie'', door: Robert K. Massie ([[1970]]), blz. 368</ref>. Korte tijd later werd Stürmer als premier vervangen door [[Alexander Trepov]].

Pavel Miljoekov: verschil tussen versies