Epigram: verschil tussen versies

Een beroemde collectie epigrammen uit de Griekse oudheid is de [[Anthologia Graeca]] met ruim 4000 epigrammen van meer dan 300 auteurs. Een beroemde schrijver van epigrammen uit de Romeinse oudheid was [[Martialis]] (40-±103). [[Constantijn Huygens]] (1596-1687) schreef zeer veel epigrammen, zowel in het Nederlands (gepubliceerd in zijn ''Koren-bloemen'') als in het Latijn (gepubliceerd in zijn ''Momenta Desultoria''). Ook tijdgenoten [[Roemer Visscher]] (1547-1620) en [[Jeremias de Decker]] (1609-1666) schreven een omvangrijke reeks epigrammen. In de vroegmoderne [[Neolatijnse literatuur]] wordt de term "epigrammata" (epigrammen) gebruikt om een gevarieerde collectie gedichten aan te duiden waarvan niet alle gedichten aan de enge definitie van epigram of "puntdicht" hoeven te voldoen. Neolatijnse collecties epigrammen kunnen derhalve ook liefdeselegieën of kleine epische vormen bevatten. De grote variatie van vorm, metrum en inhoud in één collectie gaat terug op de Romeinse dichter [[Catullus]]. Moderne Nederlandse puntdichters waren [[Willem Hussem]] (1900-1974) en [[Kees Stip]] (1913-2001).