Versie van 5 nov 2008 19:46 bewerken Doc Brown (overleg \| bijdragen) 1.705 bewerkingen Versie 14389731 van 87.66.116.103 (overleg) ongedaan gemaakt ← Oudere bewerking		Versie van 17 feb 2009 04:37 bewerken ongedaan maken Leopard (overleg \| bijdragen) 10.244 bewerkingen kGeen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 3: ==Geschiedenis== Videoconferentie maakt gebruik van audio en video telecommunicatie om mensen van verschillende locaties bij elkaar te brengen voor een bijeenkomst. Dit kan een eenvoudige bespreking zijn tussen twee personen in verschillende kantoren (point-to-point), of ~~meerdere~~ locaties (multi-point), met ~~meerdere~~meer personen in grote ruimtes in de diverse locaties. Naast de audio en visuele uitwisselingen, kan videoconferentie ook worden gebruikt voor de uitwisseling van documenten, op computer weergegeven informatie, en [[whiteboard]]s. Eenvoudige analoge videoconferenties konden al worden gerealiseerd in de tijd van de uitvinding van de televisie. Dergelijke videoconferentie systemen bestonden uit twee closed-circuit televisie systemen ([[cameratoezicht\|CCTV]]) die met kabels verbonden waren. Tijdens de eerste bemande ruimtevluchten, gebruikte [[NASA]] twee radiofrequentie (UHF of VHF) verbindingen, in elke richting één. Televisie omroepen gebruikten deze vorm van videoconferentie regelmatig voor bijvoorbeeld het uitzenden van reportages uit verre locaties. Daarna werden mobiele satelliet verbindingen, op speciale trucks (vrachtwagens), steeds meer gebruikelijk. Regel 10: [[Digitale telefonie]] werd pas mogelijk in de jaren tachtig, zoals [[ISDN]], waardoor een minimum bitrate (meestal 128 kilobits/s) voor gecomprimeerde audio en video transmissies kon worden gegarandeerd. De eerste specifieke systemen, ontwikkeld door baanbrekende VTC bedrijven zoals PictureTel, kwamen op de markt tijdens de wereldwijde expansie van ISDN netwerken. Gedurende de jaren negentig werden de videoteleconferentie systemen in hoog tempo ontwikkeld van zeer kostbare gedeponeerde installaties, software en netwerk vereisten, tot een gestandaardiseerde technologie, gemakkelijk te verkrijgen voor het grote publiek en voor een redelijke prijs. Uiteindelijk werd, in de negentiger jaren, ook IP (Internet Protocol) gebaseerde videoconferentie mogelijk, en werden efficiëntere ~~video compressie technieken~~videocompressietechnieken ontwikkeld, die ook dekstop of PC gebaseerde videoconferentie mogelijk maakten. In 1992 werd CU-SeeMe ontwikkeld aan de [[Cornell-universiteit\|Cornell Universiteit]] door Tim Dorcey et al, IVS werd ontwikkeld door INRIA (het Franse onderzoeksinstituut), VTC (VideoTeleconferentie) werd toegankelijk voor grootschalige en gratis diensten, en web plugins en software, zoals Netmeeting, MSN Messenger, Yahoo Messenger, SightSpeed, Skype en andere brachten goedkope, maar lage kwaliteit VTC. ==Technologie== Regel 36: ===Multipoint videoconferentie=== Simultane videoconferentie tussen drie of ~~meerdere~~meer remote punten ([[node]]s, units) is mogelijk door middel van een MCU (Mutlipoint Control Unit) Dit is een [[netwerkbridge\|bridge]] die gesprekken van verschillende locaties onderling met elkaar verbindt (op vergelijkbare wijze als bij audioconferentie). Alle deelnemers bellen de MCU -centrale, of de MCU -centrale kan ook de participerende deelnemers één voor één bellen. Er zijn MCU bridges voor zowel IP als ISDN gebaseerde videoconferenties, en deze kunnen zowel puur softwarematige MCU’s zijn, als ook combinaties van software en hardware. Een MCU wordt gekarakteriseerd aan de hand van het aantal simultane gesprekken die het kan verwerken, zijn vermogen om data rates en protocollen te transponeren, en features (eigenschappen) zoals “Continuous Presence”, waarmee meerdere deelnemers tegelijkertijd op het scherm kunnen worden gezien. MCU’s kunnen losse (stand-alone) hardware apparaten zijn, maar kunnen ook ingebouwd zijn in toepassingsgerichte VTC apparaten.

Videoconferentie: verschil tussen versies