Muhammad Ali: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
Drirpeter (overleg | bijdragen)
Regel 96:
Na een aantal ronden begonnen Foremans inspanningen zijn tol te eisen en raakte hij vermoeid. Hoe erger zijn gezicht zwol hoe meer zijn conditie het liet afweten. De bedoeling van Ali's strategie werd meer en meer zichtbaar toen Ali aan het begin van de vierde ronde een serie combinaties op Foreman losliet en dit tegen het einde van de vijfde ronde herhaalde, nadat Foreman het grootste gedeelte van deze ronde had gedomineerd. Hoewel Foreman stoten bleef uitdelen en naar voren bleef komen was hij vanaf de vijfde ronde vermoeid en leek hij meer en meer uitgeput te raken. Ali bleef Foreman onderwijl tarten met uitdagende uitspraken.
 
In de achtste ronde plaatste Ali een beslissende serie stoten. Een linkerhoek bracht Foremans hoofd in een positie waardoor Ali hem met een keiharde rechtse directe kon raken. Foreman wankelde, tolde door de ring alvorens hij op zijn rug neerviel. Foreman stond nog op, maar niet binnen de tien seconden. Foreman claimde later dat hij te laat overeind kwam, omdat hij vanuit zijn hoek te laat het signaal gekregen had wanneer hij op moest staan. Foreman beweerde later ook nog dat de trainers van Ali de ringtouwen losser hadden gemaakt, ten faveure van Ali's tactiek. Later bood hij zijn verontschuldigingen aan voor dit verwijt. Foreman toonde zich een slecht verliezer. In de jaren die volgden zou hij tal van uitvluchten zoeken om zijn verlies te verklaren. De aantijging dat hij door zijn eigen mensen gedrogeerd zou zijn behoort tot de bizarsten. Desalniettemin raakten Ali en Foreman bevriend na het gevecht. Vele jaren later zou een door [[Parkinson]] verzwakte Ali door Foreman naar het podium geholpen worden, toen deze een [[Academy Award|Oscar]] in ontvangst mocht nemen voor de film ''[[When weWe wereWere Kings]]'', een documentaire over hun legendarisch gevecht in Zaïre.
 
====''The Thrilla in Manila'': Ali tegen Frazier====