TIA: verschil tussen versies

De bloeddoorstroming van een (groter of kleiner) deel van de [[hersenen]] wordt even onderbroken door een niet nader gespecificeerde oorzaak (meestal een stolseltje) maar de verschijnselen die dit teweegbrengt zijn binnen 24 uur geheel verdwenen. Is dat laatste niet het geval dan betreft het per definitie geen TIA. Verdwijnen de verschijnselen '''wel''' volledig, maar duurt dit langer dan 24 uur, dan spreekt men van een [[RIND]] (Reversible Ischaemic Neurologic Deficit). Bij zeer nauwkeurig onderzoek blijkt overigens dat veel TIA's toch niet helemaal overgaan en dus eigenlijk geen TIA's waren. Verdwijnen de verschijnselen '''niet''' volledig, dan spreek men ook wel van een [[Cerebrovasculair accident|beroerte]] of [[Cerebrovasculair accident]] (CVA).

Hoewel een TIA op zichzelf weinig ernstige gevolgen heeft, is het belangrijk er aandacht aan te schenken omdat het een belangrijke voorspeller is voor het optreden van een ernstiger [[beroerte]]. Het is belangrijk om de bestaande [[risicofactor]]en zoveel mogelijk aan te pakken, en dat wil zeggen stoppen met [[roken (tabak)|roken]] (verreweg de grootste winst is hiermee te halen), een eventueel te hoge bloeddruk reguleren, eventuele [[Diabetes mellitus|suikerziekte]] zo goed mogelijk behandelen, [[cholesterol]] verlagen, en de [[aggregatie]] van [[bloedplaatje]]s remmen. Als dit allemaal lukt is de kans op herhaling of op een grotere beroerte flink verlaagd (maar nog steeds flink hoger dan bij de gezonde bevolking).

Tia's ontstaan meestal bij mensen met [[bloeddruk|hoge bloeddruk]] en tekenen van [[atheromatose]]. De meeste zijn waarschijnlijk het gevolg van kleine stolseltjes die van atherosclerotische plaques loskomen, stroomafwaarts spoelen en vastlopen in een vaatje met een kleinere diameter alvorens op te lossen. Sommige embolieën komen uit het hart, andere uit de [[Arteria carotis|halsslagader]]. Het is zinvol om te controleren of er misschien [[hartritmestoornis|boezemfibrilleren]] bestaat, waar dan soms wat aan gedaan kan worden, en of er een belangrijke obstructie van de halsslagader bestaat die soms kan worden geopereerd.