'''Zefyrinus''' (of in het [[Latijn:]] '''Zephyrinus'')' (?[[Rome (stad)|Rome]], geboortedatum onbekend - aldaar, [[20 december]] [[217]]) was de vijftiende [[paus]] van de [[Rooms-Katholieke Kerk|Rooms-katholieke Kerk]]. Hij leidde de kerk de [[3e eeuw]] in, die gedomineerd werd door conflicten over de [[Drieëenheid]]. [[Gnostiek]]e leringen, [[montanisten|montanisme]] en [[modalisme]] probeerde hij op te rollen. Het beeld van deze paus is vooral bepaald door de geschriften van de latere [[tegenpaus]] [[Hippolytus van Rome|Hippolytus]], die Zefyrinus "zwak en corrupt" noemde. Hij verweet Zefyrinus laksheid jegens het [[sabellianisme|patripassianistische]] [[monarchianisme]]. Desondanks werd de verspreider van deze opvatting [[Noëtius van Smyrna]] met instemming van paus Zefyrinus en diens raadsman [[paus Calixtus I|Calixtus]] [[excommunicatie|geëxcommuniceerd]]. De werkelijke meningsverschillen tussen Zefyrinus (en Callixtus) en Hippolytus lagen in de omgang met de boetekwestie; Zefyrinus (en ook Callixtus) meenden dat boetedoening en vergeving herhaald konden worden na het terugvallen in zonde, Hippolytus veroordeelde dit. Rond 217 veroorzaakte dit een [[schisma]].
Zefyrinus laat in het spoor van de conflicten rond Noëtius van Smyrna een van de eerste [[ex cathedra]]-uitspraken na: 'Ik ken één God, Jezus Christus, en naast hem geen andere, die geboren is of geleefd heeft'. Met deze dogmaformulering creëerde Zefyrinus een mogelijkheid voor verzoening tussen de modalistische patripassianen rond Kleomenes, die de leer van Noëtius van Smyrna aanhing, en de (volgens Calixtus) [[ditheïsme|ditheïstische]] opvattingen van Hippolytus van Rome.
