Medisch tuchtcollege (Nederland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 6:
Regionale medische tuchtcolleges zijn er in, [[Tuchtcollege Amsterdam|Amsterdam]], [[Tuchtcollege Den Haag|Den Haag]], [[Tuchtcollege Eindhoven|Eindhoven]], [[Tuchtcollege Groningen|Groningen]] en [[Tuchtcollege Zwolle|Zwolle]].
In het jaarverslag van de Medische Tuchtcolleges wordt melding gemaakt van een recordaantal nieuwe klachten van 1441 in 2007, tegen 1322 klachten in 2006. Gelet op het aantal vermijdbare medische fouten van 30.000 in ziekenhuizen, volgens het rapport 'Onbedoelde schade in ziekenhuizen' dat op 25 april 2007 gepresenteerd en overhandigd aan minister dr. A. Klink van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, is het aantal medische tuchtklachten verwaarloosbaar klein. Ruim 1700 patienten overlijden per jaar door medische fouten, terwijl er maar 200 artsen worden veroordeeld.
Bij het publiek bestaat wel eens de indruk dat [[medicus|medici]] in de tuchtraad de aangeklaagde medici de hand boven het hoofd houden. Een aanzienlijk deel (ca 85%) van de klachten wordt inderdaad niet gegrond bevonden. Bij artsen bestaat omgekeerd de indruk dat mensen soms hun verdriet om een slechte afloop van een medische behandeling, ook als er geen fouten zijn begaan, vertalen in woede naar de behandelende geneesheer.▼
Mr Torringa, voorzitter van het Centraal Medisch Tuchtcollege te Den Haag: „Je moet oog hebben voor de proportie van het leed dat je een arts toebrengt.” 86 Procent van de leden van de tuchtcolleges vindt het een groot nadeel dat zij een klacht niet gegrond kunnen verklaren zonder de arts een sanctie op te leggen, blijkens een proefschrift over dit onderwerp door Erik Hout (9 maart 2007, Vrije Universiteit Amsterdam.).
▲Bij het publiek bestaat wel eens de indruk dat [[medicus|medici]] in de tuchtraad de aangeklaagde medici de hand boven het hoofd houden. Een aanzienlijk deel (ca 85%) van de klachten wordt inderdaad niet gegrond bevonden. Bij artsen bestaat omgekeerd de indruk dat mensen soms hun verdriet om een slechte afloop van een medische behandeling, ook als er geen fouten zijn begaan, vertalen in woede naar de behandelende geneesheer. Deze interpretatie van de arts verklaart de attitude van de artsen jegens de klagers tijdens de openbare zittingen.
Toen overigens recent de samenstelling van de tuchtcolleges veranderd werd, met meer juridische en minder medische inbreng, werden er in de daaropvolgende periode niet minder maar juist meer klachten ongegrond bevonden.
Regel 13 ⟶ 16:
Als men weer in hoger beroep gaat, dan kan een [[Gerechtshof (Nederland)|Gerechtshof]] de zaak verder onderzoeken, maar in 45 procent van de gevallen wordt het niet behandeld door het hof en dat is dan het eindstation voor de klacht.
Het tuchtrecht is momenteel in beweging. In het kabinetsstandpunt staat dat de Nederlandse tuchtrechtspraak meer eenheid en openheid moet krijgen.
== externe links==
| |||