Stiefouder: verschil tussen versies

Stiefouders hebben het dikwijls niet gemakkelijk. De acceptatie van de stiefouder (door de kinderen) kan heel moeizaam verlopen. Uit buitenlands wetenschappelijk onderzoek blijkt dat 2/3 van de relaties waarbij stiefkinderen betrokken zijn, strandt. Zijn de kinderen in een eerste huwelijk (eerder) een bindmiddel tussen de partners, in een volgende relatie blijken ze vaak een struikelblok. Uit recent onderzoek van het CBS (augustus 2007) blijkt dat stiefmoeders het moeilijker hebben dan stiefvaders. Vrouwen worstelen meer dan mannen met hoge (onrealistische) verwachtingen en stappen vaak te snel in een zorgrol. Omdat stiefkinderen vaak helemaal niet zitten te wachten op een extra ouder (die hun ogen ook geen autoriteit heeft), kan dat leiden tot conflicten tussen de stiefouder en de kinderen. Veel stiefouders raken verstrikt in de complexiteit van het stiefgezin: de ex blijft altijd in beeld, de onvoorwaardelijke liefde (zoals je die hebt voor eventuele eigen kinderen) ontbreekt, je hebt geen of weinig autoriteit bij je stiefkinderen, je partner heeft een andere visie op opvoeden enzovoort. Met name stiefmoeders worstelen dan ook met gevoelens van onmacht, frustratie en jaloezie, waardoor je je een echte 'boze' stiefmoeder kunt voelen. De slechte reputatie van de stiefmoeder vindt haar oorspongoorsprong in [[sprookje]]s. Daar speelt de stiefmoeder vaak een dubieuze rol - bekend is de ''boze stiefmoeder'' uit [[Assepoester]] en [[Sneeuwwitje]]. Ook in Disneyfilms komt het voor: zie [[Stiefmoeder (Disney)|Stiefmoeder]].