Andreas Baader: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: tr:Andreas Baader |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
<!-- [[Image:Andreas_baader.jpg|thumb|Andreas Baader]] -->'''Andreas Bernd Baader''' ([[München]], [[6 mei]] [[1943]] - [[Stuttgart]], [[18 oktober]] [[1977]]) was een [[Duitsland|Duitse]] [[terrorist]]. Hij was de voorman van de links-radicale terreurgroep [[Rote Armee Fraktion]] (RAF), ook wel bekend als ''Baader-Meinhof-
Baader was de zoon van een in de [[Tweede Wereldoorlog]] overleden historicus. Voordat hij in het links-radicale aktiewezen terechtkwam had hij al een strafblad. Hij had zijn middelbare school niet afgemaakt en was één van de weinige leden van de RAF zonder een universitaire achtergrond.
Regel 5:
In [[1968]] werd Baader samen met onder andere [[Gudrun Ensslin]] veroordeeld tot drie jaar cel wegens brandstichting in twee warenhuizen in [[Frankfurt am Main]]. Ze werden in juni 1969 vrijgelaten omdat ze in hoger beroep waren gegaan, maar doken onder toen dit onterecht werd verklaard. Baader werd in april [[1970]] opnieuw gearresteerd. Een gewapende groep onder leiding van Ensslin wist hem op [[14 mei]] [[1970]] te bevrijden. Ze kregen hierbij hulp van de linkse journaliste [[Ulrike Meinhof]]. De bevrijdingsactie wordt gezien als het eerste wapenfeit van de RAF.
De groep, naast Baader, Ensslin en Meinhoff bestaande uit [[Holger Meins]], [[Jan-Carl Raspe]] en anderen, was in de twee jaar die volgden verantwoordelijk voor meerdere bankovervallen en bomaanslagen. Hierbij vielen in totaal vier doden en meer dan 30 gewonden. Op [[15 juni]] [[1972]] werden de belangrijkste kopstukken, waaronder Baader, gearresteerd en later tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Wegens het grote gevaar voor de Duitse samenleving werden de opgepakte groepsleden in extra bewaakte inrichtingen geplaatst en kregen zij zelfs de status van krijgsgevangene.
==Overlijden==
| |||