Na het versterken van de band tussen [[Octavianus]] en [[Marcus Antonius]], met het pakt van Brundisium, moesten de twee triumvirs moetsten de dreiging van [[Sextus Pompeius]], zoon van [[Pompeius]] de kop in drukken. Sextus had de provincie Sicilië bezet, dat een groot deel van [[Rome's graan toevoer]] verzorgde. Toen Sextus erin geslaagdslaagde omeen Romehongersnood in hongersnoodRome te veroorzaken, sloten Octavianus en Anthonius in 39 v. Chr. een alliantie met Sextus , hierdoor werd hij gouverneur van [[Sicilië]], [[Sardinië]], en de [[Peloponnesus]] voor vijf jaar (verdrag van [[Misenum]]). De alliantie was van korte duur, en Sextus sneed de graantoevoer van Rome opnieuw af. OctavianOctavianus probeerde om Sicilië in 38 v. Chr. binnen te vallen , maar werd gedwongen zich terug te trekken vanwege het slecht weer.
[[Marcus Vipsanius Agrippa|Aggripa]] sneed een deel van via Ercolana af en groef een kanaal om het meer Lucrinus met het zee te verbinden en het meer in een haven te veranderen, genoemd Iulius. De nieuwe haven werd gebruikt om schepen voor zeeslagen bouwen en op te leiden. Een nieuwe vloot werd gebouwd, met 20.000 roeiers die vooral bestonden uit bevrijde slaven waren. De nieuwe schepen waren veel groter, om veel meer marine-infanterie te vervoeren, die tezelfdertijd werden opgeleid. Verder ruilde Anthonius 20.000 infanteristen voor zijn campagne in [[Parthië]] met 120 schepen, onder het bevel van de derde Triumvir [[Marcus Aemilius Lepidus]]. Op Juli [[36 v.Chr.]] voeren twee vloten, één uit Italië, en een andere vloot, die door derde triumvir [[Marcus Aemilius Lepidus]] wordt verstrekt, vanuit Afrika, naar Sextus' bolwerk Sicilië.
In Augustus kon [[Agrippa]] Sextus in een zeeslag dichtbij Mylae<ref>{{Barrington|47, notes}})</ref> (het moderne [[Milazzo]]) definitief verslagen; de zelfde maand werd Octavius verslagen en ernstig verwond in een slag dichtbij [[Taormina]].
