Sociaal isolement: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Maurits (overleg | bijdragen)
-{{beg}}, wikificatie
Regel 1:
'''Sociale isolatie''' is het afzonderen van een persoon of een kleine groep personen ten opzichte van anderen. De isolatie kan zowel van de persoon zelf uitgaan als door de omgeving worden opgelegd.
'''Sociale isolatie''' is het afzonderen van een persoon of een kleine groep personen ten opzichte van anderen. De isolatie kan zowel van de persoon zelf uitgaan als door de omgeving worden opgelegd. Een persoon kan in een sociaal isolament komen door een ziektebeeld ( bijvoorbeeld dementie of reuma ) waardoor zij afhankelijk kan worden van mantelzorg of professionele zorg. Zodra het ziektebeeld verergert kan dat als gevolg hebben dat deze persoon niet meer in staat is om zelfstandig of met behulp van zorg niet meer in sociale contacten kan komen, waardoor zij in een sociaal isolament kan gaan verkeren. Een sociale isolatie kan verschillende en ver uiteen lopende oorzaken hebben. Hieboven zijn twee ziektebeelden vernoemt, maar de isolatie kan natuurlijk ook komen door het wegvallen van vervoer ( zoals het openbaarvervoer ), drugs/alcoholgebruik, een ernstige gebeurtenis ( het overlijden van een naaste ), een verhuizing ( denk maar aan emigranten ), maar natuurlijk ook een psychische stoornis of problematiek. Zo zie je dat er erg veel verschil is in de oorzaken, elke inidividu is voor elke situatie op zijn eigen manier gevoelig voor bepaalde situaties. Waardoor je nooit kunt zeggen: Die stelt zich aan. Elke persoon is verschillend. En de een trekt het zich meer aan dan de ander, waardoor er verschillende gedragsmanieren ontstaan en verschillende uiteenlopende gevolgen.
In de omgeving word bedoeld dat de omgeving ook zijn tegenwerking kan hebben. Denk maar eens aan een gepest kind. Deze zal eerder alleen in een hoekje staan ( zichzelf isoleren ) zodat het niet gepest kan worden, dan dat dit kind samen met de anderen verstoppertje gaat spelen. Dit werkt dus ook zo in de "volwassen" wereld. Zodra een persoon een ernstige gebeurtenis meemaakt zoals het overlijden van zijn/haar kind of man/vrouw. Kan dit ernstig verdriet en een rouwproces met zich mee brengen. Dit kan weken duren maar ook jaaaaaren. Meestal schamen deze personen zich voor hun verdriet. Vaak word gedacht: " Ach, ik stel me maar aan. Zo erg is het helemaal niet. " of " Wat gaat de huisarts dadelijk wel niet van me denken? " En zijn vaak bang voor afwijzing. In veel gevallen word dit maar even begrepen van de omgeving. Maar na een jaar is de omgeving deze gebeurtenis vergeten en kunnen ze niet begrijpen dat deze gebeurtenis naar erg dicht bij het hart ligt van deze persoon. De omgeving zal geen begrip tonen en zo kan een persoon door de omgeving ook in een sociaal isolement komen te verkeren. Met de angst voor afwijzing en nog meer verdriet.
 
==Oorzaken==
Als een dorp of woning erg afgelegen ligt, wordt gezegd dat het erg geïsoleerd is. In een psychiatrisch ziekenhuis worden zorgvragers soms in een [[isoleercel]] gefixeerd om ze af te sluiten van andere contacten. Dit gebeurt omdat de prikkels die deze personen krijgen van sociale contacten overbelastend zijn/dreigen te worden waardoor ze zichzelf of anderen om zich heen kunnen verwonden. Er word dan gezegd: De zorgvrager is/was een gevaar voor zichzelf en/of anderen om zich heen.
Een sociale isolatie kan verschillende en ver uiteen lopende oorzaken hebben.
 
===Individueel===
Een persoon kan in een sociaal isolement geraken door:
* Een [[ziekte]] (bijvoorbeeld [[dementie]] of [[reuma]]) waardoor hij of zij afhankelijk kan worden van [[mantelzorg]] of professionele zorg. Zodra het ziektebeeld verergert kan dat als gevolg hebben dat deze persoon niet meer in staat is om zelfstandig of met behulp van zorg niet meer in sociale contacten kan komen, waardoor zij in een sociaal isolement kan gaan verkeren.
* De isolatie kan ook veroorzaakt worden door het wegvallen van [[vervoer]] (zoals het [[openbaar vervoer]]), [[drugs]]- of [[alcohol]]gebruik, een ernstige gebeurtenis (zoals het overlijden van een naaste), een [[verhuizing]] (bijvoorbeeld bij [[emigranten]]) of een [[psychische stoornis]].
* Bij [[kind]]eren is een veel voorkomende oorzaak [[pesten]]. Een gepest kind zal zichzelf eerder isoleren zodat het niet gepest kan worden.
* Sommige mensen zijn isoleren zich uit angst voor [[afwijzing]]. In veel gevallen word dit maar weinige begrepen door de omgeving.
* Een belangrijke reden is vaak echt of vermeend onbegrip door de sociale omgeving.
Als een dorp of woning erg afgelegen ligt, wordt gezegd dat het erg geïsoleerd is.* In een psychiatrisch ziekenhuis worden zorgvragers soms in een [[isoleercel]] gefixeerd om ze af te sluiten van andere contacten. Dit gebeurt omdat de prikkels die deze personen krijgen van sociale contacten overbelastend zijn/dreigen te worden waardoor ze zichzelf of anderen om zich heen kunnen verwonden. Er word dan gezegd: De zorgvrager is/was een gevaar voor zichzelf en/of anderen om zich heen.
 
Ieder individu is voor elke situatie op zijn eigen manier gevoelig voor bepaalde situaties en vatbaar voor bepaalde responsen.
 
===Groepen===
Als een dorp of woning erg afgelegen ligt, wordt gezegd dat het erg geïsoleerd is.
 
{{xbeg|mens & maatschappij|2007|01|14}}
[[Categorie:Sociologie]]