Evangelisch christendom: verschil tussen versies

De eerste gemeenten en groepen die gerekend kunnen worden tot de evangelische beweging ontstonden in Nederland al aan het begin van de twintigste eeuw na zendingswerk van Amerikaanse evangelisten. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er wat meer evangelische kerken, terwijl de echte groei pas in de jaren zeventig en tachtig kwam. Een belangrijke rol in de verbreiding van het evangelicale gedachtegoed (ook binnen de traditionele kerken) werd toen gespeeld door de [[Evangelische Omroep]] en de [[Evangelische Hogeschool]], instellingen waarin evangelische christenen samenwerkten met christenen uit de orthodox-protestantse kerken. De Nederlandse variant van het evangelicale Christendom profileerde zich in de jaren zeventig als een tegenbeweging, waarbinnen men zich afzette tegen ontwikkelingen in de traditionele kerken als de [[Nederlandse Hervormde Kerk]] en de [[Gereformeerde Kerken in Nederland]]. Met name de Gereformeerde kerken, en hiermee geassocieerde instellingen als de [[Vrije Universiteit Amsterdam|Vrije Universiteit]] en de [[NCRV]], gingen in de jaren zestig en zeventig een steeds [[vrijzinnig-protestantisme|vrijzinniger]] en politiek-linkse koers varen. Hierop werd vanuit Evangelische hoek stevige kritiek geuit, soms op een zeer veroordelende manier. Geïnspireerd door de zogenaamde [['Culture Wars']]<ref>James Davison Hunter, ''Culture Wars: The Struggle to Define America'' (New York: 1991) </ref> in de [[Verenigde Staten]] beten de evangelicalen zich steeds meer vast in een drietal onderwerpen: de onfeilbaarheid van de bijbel, de strijd tegen de evolutietheorie en medisch-ethische onderwerpen, zoals [[abortus]] en [[euthanasie]]. In deze periode werd de evangelische Beweging door velen in de traditionele kerken als een sektarische en reactionaire stroming gezien. Doordat er enerzijds meer openheid is gekomen in de Evangelische Beweging en anderzijds ook de traditionele kerken van karakter zijn veranderd, zijn de verhoudingen de laatste jaren veel minder gespannen. De samenwerking tussen orthodox-protestanten uit de traditionele kerken en evangelischen in allerlei organisaties zorgde dat men elkaar beter leerde kennen, terwijl de groeiende kloof tussen orthodox-protestanten en de vrijzinnigen ertoe leidde dat men meer belang hechtte aan de overeenkomsten met de evangelische beweging zag en minder aan de verschillen.

Het is lastig om een duidelijke omschrijving te geven van de evangelicale leerstellingen. De Evangelische beweging (hierna EB) wordt dan ook niet zozeer gekenmerkt door een gedeelde theologie, maar veeleer door een gedeelde geloofsbeleving en liedcultuur. De leerstellingen worden vaak niet geexpliciteerd, maar in de beleving en in de liederen ligt natuurlijk wel degelijk een impliciete overtuiging verscholen. De [[Groot-Brittannië|Britse]] [[theoloog]] [[Alister McGrath]] (zelf behorend tot de evangelische vleugel binnen de [[Anglicaanse Kerk]]) heeft een poging gedaan de Evangelicale kernwaarden te expliciteren:{{Feit}}<ref>Alister McGrath, </ref>