John Bowlby: verschil tussen versies

'''Edward John Mostyn Bowlby''' ([[Londen]], [[26 februari]] [[1907]] - [[Skye]], [[2 september]] [[1990]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[psychiater]] die bekend is geworden door zijn theorieën over [[Hechting (psychologie)|hechting]] tussen opvoeders en kinderen. Hij benadrukte het belang van een goede [[interactie]] tussen hen om een goede [[hechting (psychologie)|hechting]] tot stand te laten komen. Bowlby geloofde dat met name een [[sensitieve houding]] van de moeder voor de signalen van het kind een veilige hechting tot stand liet komen. De wijze waarop de hechting tot stand komt, heeft volgens hem een voorspellende waarde voor de emotionele ontwikkeling van een kind op latere leeftijd. Het niet-veilig gehecht zijn kan leiden tot verschillende moeilijkheden, zoals [[leren|leerproblemen]], problemen met zelfwaardering en [[Eigenwaarde (psychologie)|eigenwaarde]] en moeite hebben met het aangaan van [[Relatie (personen)|relaties]].

 

Bowlby werd, als ''upper middle class'' kind, opgevoed door een [[kinderjuffrouw]] en zag zijn ouders zelden. Volgens de normen in die tijd zouden die hun kinderen toch maar te veel verwennen. Toen hij bijna vier was, verliet de kinderjuffrouw de familie, wat hij later beschrijft als een verlies zo groot als het verlies van een moeder. Op zijn zevende werd hij naar een kostschool gestuurd. Later schreef hij dat hij 'niet eens een hond naar een kostschool zou sturen op die leeftijd'.<ref name="Schwartz"> {{cite book | author= Schwartz J | title= Cassandra's Daughter: A History of Psychoanalysis | year=1999 | page= p. 225 |publisher= Viking/Allen Lane | id= ISBN 0670886238 }}</ref> Vanaf zijn veertiende volgde een opleiding tot marineofficier bij het Royal Navy College in Dartmouth, maar hij wilde liever werk waar de hele samenleving wat aan had.<ref name="Horst">[http://www.kennislink.nl/web/show?id=186154 {{Aut|Frank van der Horst}} (2008). ''De herontdekking van de babyknuffel'' - biografie over Bowlby op Kennislink]</ref> Tussen 1925 en 1933 studeerde hij geneeskunde en psychologie aan het [[Trinity College (Cambridge)]] en het [[University College London]]. Tussen 1928 en 1929 werkt op een school voor kinderen met onaangepast gedrag. Zijn begeleiders wezen Bowlby erop dat dat sommige van hen problemen vertoonden doordat hun primaire opvoeders hen hadden verlaten. In 1933 kwalificeert hij zich als [[basisarts]], in 1937 als [[psychoanalyticus]] en in 1940 als [[psychiater]].<ref name="Horst"/>

 

In 1938 werd Bowlby president van het Trinty College. In de [[Tweede Wereldoorlog]] dient hij als officier en daarna wordt hij onderdirecteur van een kliniek voor [[psychoanalyse]] in [[Londen]]. Vanaf 1950 werkt hij voor de [[Wereldgezondheidsorganisatie]] als adviseur geestelijke gezondheid. Vanwege zijn belangstelling voor kinderen die door hun primaire opvoeders waren verlaten gaat hij werken voor de Child Guidance Clinic in Londen. Daar werden onder meer kinderen opgevangen die hun ouders waren kwijtgeraakt in de oorlog. Zijn verdere professionele leven wijdt hij aan de de ontwikkeling van de hechtingstheorie. In 1990 overlijdt Bowlby in zijn zomerhuis in [[Schotland]].

 

[[Image:Mozambique024.jpg|thumb|200 px|Kinderen zoeken de nabijheid van vaste verzorgers, waardoor ze zich veilig kunnen voelen.]]